2 วันต่อมา
ณ ห้องนอนของวาฬ เวลา 13.00 น.
“ถ้าอยากได้อะไรหรือหิวอะไรบอกแม่ได้เลยนะ”
วาฬพูดกำชับฉันด้วยประโยคเดิมเป็นครั้งที่สามของวันนี้ ในขณะที่กำลังแต่งตัวเพื่อจะไปงานเกมประจำปีที่ตัวเองเฝ้ารอ และดูเหมือนว่าครั้งนี้จะเป็นงานที่รวมกลุ่มของเพื่อนในเกมเขาด้วย แม้ว่าวาฬจะพยายามชวนฉันให้ไปกับเขา แต่สุดท้ายก็ได้รับคำยืนยันเดิมที่ให้มาตลอดว่าไม่ไป
ถึงเราจะเป็นแฟนกันก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องตัวติดกับเขาไปในทุกที่ ทุกคนก็ต่างมีมุมที่ชอบเป็นของตัวเองในฐานะที่รู้จักกันมาจนโตเรื่องการไปงานเกมครั้งแรกที่วาฬ ถ้าเรื่องผู้หญิงละก็… เรียบร้อยไปตั้งนานแล้วไอ้คนนี้
“ครับผม” ฉันนั่งอยู่กลางเตียงกอดหมอน ขานตอบกลับรับคำสั่งของวาฬอย่างเข้าใจ
“อาจจะกลับเย็นนิดนึงแต่ไม่ดึกแน่นอน” เหมือนว่าเขาจะบอกฉันนะตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าจะมีไปกินข้าวเย็นกับกลุ่มเพื่อนในเกมด้วย
“อือ” ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจ จ้องมองคนตั
