“หนูเจ็บตรงไหน ไปให้หมอตรวจหน่อยไหมคะ” น้ำเสียงที่เปลี่ยนไปทันทีที่ขึ้นมาบนรถ..ใบหน้าคมแม้สายตาจะมองถนนเพราะกำลังขับรถด้วยความเร็ว ตรงไปยังโรงพยาบาลใกล้ๆ แต่ก็ยังพูดถามเธอด้วยความห่วงใย
“ฉันไม่ได้เจ็บตรงไหนเลย”
“หนูแน่ใจใช่ไหม”
“ใช่ ผู้หญิงคนนั้นน่ะเจ็บ หมัดล้วนๆ เลย” คีตะที่ได้ยินแบบนั้นถึงชะลอรถลง หันใบหน้าคมมามองนางเอกข้างกายอีกครั้ง
“แน่ใจนะคะ”
“คุณคี นี่ลูกมาเฟียนะ ถึงจะโดนเลี้ยงมาแบบไข่ในหินแต่ก็สู้คนสุดๆ อะ แบบผู้หญิงคนเมื่อกี้เอาฉันไม่ลงหรอก”
“คีกลัวคนสวยจะเจ็บ ยังไงก็ไปให้หมอตรวจหน่อย จะได้สบายใจ”
“คุณคีโกรธมากเหรอ” คราวนี้เป็นคาเมลที่ถามอีกฝ่ายขึ้นมาบ้าง เพราะตั้งแต่ขึ้นรถมาแม้น้ำเสียงคีตะจะเปลี่ยนมาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนแต่สีหน้ายังคงเรียบนิ่ง..ไม่ต่างอะไรจากเมื่อกี้เลย
“คีไม่เคยทำหนูเจ็บ แล้วคนอื่นมีสิทธิ์อะไร ยิ่งลูกเมียน้อยพันธุ์นั้น มันกล้าดียังไง”
“ผู้หญิง
