เช้าวันต่อมา
‘กูอยู่เซฟเฮาส์ พาคาเมลมาพักผ่อน ไม่ว่างไป’ ร่างแกร่งยืนอยู่ตรงหน้าประตูระเบียงห้องนอนที่ชั้นสอง หันหน้ามองออกไปหาวิวทะเลด้านหน้าพร้อมกับคุยโทรศัพท์กับเพื่อนสนิทอย่างวายุไปพร้อมกัน
‘ปาร์ตี้บนเรือส่วนตัวเนี่ยไอ้คี กูไปรับมึงถึงหน้าเกาะยังได้’
‘มึงไม่ได้ยินคำว่าพาคาเมลมาพักผ่อนหรือไง ไอ้เวรนี่’
‘มึงก็พาน้องคาเมลมาด้วยหรือจะให้กูเชิญน้องด้วยตัวเอง’
‘รั้นฉิบหาย’ เสียงเข้มเอ่ยบ่นเพื่อนรัก กำลังจะพูดปฏิเสธเพื่อนที่โทรมาชวนให้ไปร่วมงานปาร์ตี้บนเรือส่วนตัวด้วยกัน แต่ดันมีแรงกอดจากด้านหลังมาเรียกความสนใจทำให้ต้องหยุดพูดแล้วหันไปมอง
คาเมลเดินมากอดตัวเขาไว้จากทางด้านหลัง ใช้ใบหน้าซบแนบไปกับแผ่นหลังกว้าง..เขาอุตส่าห์หนีออกมาคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง เพื่อไม่ให้รบกวนการนอนของคนสวย แต่ก็ยังรบกวนจนทำน้องตื่นจนได้
“ฉันทำหนูตื่นเหรอ”
“เปล่า ตื่นนานแล้ว ฟังอยู่นานแล้วเห็นไม่เสร็จสักทีเลยลุก
