ดนุวัศหงุดหงิดทุกครั้งที่คิดขึ้นมา พยายามหาข้อแก้ต่างมาหักล้าง แต่ยิ่งคิดทบทวนก็ยิ่งพบว่ามีปัญหากวนใจทำให้เขาคิดไม่ตกจนถึงตอนนี้ เกิดเรื่องอะไรที่เขายังไม่รู้กันแน่ ทำไมเปรมปรีดีถึงหนีการแต่งงาน หล่อนรักเขาไม่ใช่หรือ ถ้าไม่รักก็คงไม่ตอบตกลงยอมแต่งงานกับเขาหรอก แต่อีกใจก็ค้านขึ้นทันทีว่าแต่ถ้าหล่อนรักเขาจริงๆ แล้วทำไมถึงทำแบบนั้นล่ะ...
“เธอไม่มีส่วนรู้เห็นหรือเกี่ยวข้องกับการตายของเปรมจริงๆ ใช่มั้ย”
โปรดปรีดาพลันคอแข็ง หัวใจถูกบีบจนรู้สึกแน่นหน้าอกไปหมด สบสายตาคมกริบอย่างแน่วแน่เป็นการตอบโต้ว่า เธอไม่เคยคิดร้ายกับพี่สาวเลย เป็นเขาต่างหากที่เอาแต่กล่าวหายัดความผิดที่ไม่มีมูลให้กับเธอแล้วย้อนถามเสียงเรียบแต่ฉะฉานว่า
“พี่ควรถามคำถามนี้กับโปรดตั้งแต่แรก ก่อนที่จะกล่าวหาว่าโปรดเป็นฆาตกรไม่ใช่เหรอคะ”
ดนุวัศมองดวงตาดำขลับใสสะอาดที่สามารถสะท้อนเงาตัวเองอยู่ในนั่นอย่างชัดเจน ดวงตาเธอยังคงเด็ดเด
