โปรดปรีดาเร่งฝีเท้าเร็วขึ้น หมดอารมณ์จะชื่นชมธรรมชาติ เพราะสับสนเกินกว่าจะมองหน้าดนุวัศได้โดยไม่รู้สึกอะไร ยอมรับว่าหัวใจเธอยังไม่เข้มแข็งขนาดนั้น ระหว่างทางเธอแข็งใจไม่ยอมเหลียวหลังไปมองเขาเลย พอถึงบ้านพักตากอากาศก็เดินตรงปรี่เข้าห้องปั๊บ ทว่าทันทีที่เปิดประตูก็ต้องพบกับความประหลาดใจ เมื่อสายตาปะทะเข้ากับดอกลิลลี่สีขาวช่อใหญ่โดดเด่นประดับแจกันตั้งพื้นอยู่ตรงมุมห้อง ส่งกลิ่นหอมกำจายไปทั่ว เธอจำได้ว่าเมื่อคืนยังไม่มีเลย แล้วมันมาจากไหน
“ชอบมั้ย?” คนที่เดินตามหลังเธอมาเอ่ยถามอย่างสบายๆ
โปรดปรีดาหันกลับไปมองเขา ขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจว่าดนุวัศทำอย่างนี้ไปเพื่ออะไรกันแน่ เขารู้ตัวรึเปล่าว่ากำลังทำอะไรอยู่ การที่ผู้ชายให้ดอกไม้ผู้หญิงนั้นหมายความว่าอย่างไร มันสื่อถึงความรักและความห่วงใย
เป็นการบอก ‘รัก’ ทางอ้อม...
“พี่ให้ดอกไม้โปรดเนื่องในโอกาสอะไรคะ”
ดนุวัศเดินเข้าไปเด็ดดอกลิลลี่วางไว
