เอี๊ยด~
"คุณ!" ทันทีที่รถแล่นจอดกระทันหัน ร่างอรชรแทบจะวิ่งไปยังกลุ่มคนตรงหน้า ภาพมาเฟียถูกล้อมรอบไปด้วยชายฉกรรจ์มีอาวุธปืนเล็งกันไปมา ดวงตากลมสะท้อนความห่วงหา น้ำเสียงหวานเรียกสั่นเครือ สบตามองกัน ทั้งที่ใจสั่นกลัวแต่ยังอดห่วงคนตรงหน้าไม่ได้
"พาคุณฟาออกจากที่นี่ก่อน" ชาวีตะโกนบอก เขาเองยังถือปืนสองข้าง เล็งใส่หัวชายคนนึงชี้อาวุธไปยังเจ้านาย ไม่ห่วงชีวิตตัวเอง คนขับรถรีบมาถือวิสาสะคว้าแขนฟารินกลับขึ้นไปบนรถ ซีคิวซึ่งมองหลังบางจากไปเพียงเสี้ยวนาที อยากจบเหตุการณ์ตรงหน้าเต็มทน
"เหอะๆเหมือนจะได้ตายกันทั้งหมดนั่นแหละ" อาบิทหัวเราะเหมือนคนเสียสติ แต่แอบล้วงมีดพกสั้นด้านหลังเอวกดกางออก
"เสียเวลา" ปืนทนไม่ไหวพูดขึ้น คว้าคอจอเดนแฉลบมีดพกสั้นเฉื่อนตัดเส้นเลือดใหญ่ ทำให้ล้มนอนไปกับพื้น โยนมีดพกสั้นอีกเล่มให้ซีคิวรับไว้
ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง! ตามมาด้วยเสียงของคมกระสุนดังสั่นรัว พาลทำคนงานวิ่งหนีซ่อนห
