“ลีอาร์ขอโทษนะคะ”
“วันนี้ขอโทษพี่กี่รอบแล้วหืม”
ลีอาร์ที่นอนวางศีรษะบนแผงอกอยู่ยกออกแล้วมองใบหน้าคมคายของคนที่คิดถึงมาหลายวัน ถึงแม้ตอนนี้ทุกอย่างกลับสู่ช่วงภาวะปกติ ทว่าความรู้สึกผิดที่กัดกินใจของเธอมันกลับไม่ปกติ
รู้สึกผิดทุกครั้งที่เห็นหน้าเขา วันนั้นเลือกที่จะเดินออกมาทั้งที่เขาไม่รู้เรื่องอะไร หากย้อนเวลากลับไปแก้ไขทุกอย่างได้อีกครั้ง…
เธอก็คงเลือกทำแบบเดิมล่ะมั้ง
คืนนี้เขานอนกับเธอที่บ้าน ก่อนหน้านี้แนะนำเขาให้ครอบครัวรู้จัก ทุกคนชอบฮันเตอร์มากแถมยังบอกให้มาเที่ยวญี่ปุ่นบ่อยๆ อีกต่างหาก
“ลีอาร์แค่ยังรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำ ไม่รู้ว่าความรู้สึกพวกนี้มันจะหายไปตอนไหน ยิ่งพี่ฮันเตอร์ใจดีด้วยมันยิ่งทำให้ลีอาร์…” คำพูดเธอกลืนหายไปกับจูบที่ฮันเตอร์ประกบลงมาบนริมฝีปาก สัมผัสจากเขาทำหัวใจเธอพลอยสั่นไหวตามไปด้วย
“ถ้ารู้สึกผิดก็แค่ให้พี่ลงโทษ”
“ละ…ลงโทษยังไงเหรอคะ?” บางทีเธออาจจะ
