วันต่อมา
ลูกพีชตื่นแต่เช้าเดินออกไปซื้อกับข้าวตรงหน้าห้องพัก ในห้องเช่าที่เธอเช่าอยู่มันคับแคบจึงทำให้เธอไม่สามารถทำกับข้าวได้
"ต้มจืดถุงนึงค่ะป้า แล้วก็ทอดมัน20บาทค่ะ ข้าว 2 ถุงค่ะ"
"แป๊บนึงนะแม่หนู"
"ค่ะ"
ลูกพีชยืนรอพร้อมกับหมุนตัวมองไปรอบๆ สังคมเมืองกรุงมันก็วุ่นวายแบบนี้เองนี่แหละเนาะ เธอเคยอยู่แต่กับในบ้านที่เงียบมากๆ พอมาอยู่ในใจกลางเมืองแบบนี้เธอรู้สึกว่ามันวุ่นวายไปหมดเลย
ผู้คนดูเร่งรีบที่จะไปทำงานกัน บ้างก็แย่งกันขึ้นรถเมล์ขึ้นรถแท็กซี่เอยรถรับจ้างเอย
"ได้แล้วจ้าแม่หนู ทั้งหมด60บาทจ้ะ"
"นี่ค่ะป้า"
"ขอบคุณมากๆ นะ กลับมาอุดหนุนใหม่น้า"
พอซื้อของเสร็จลูกพีชเธอก็เดินกลับไปที่ห้องเช่าของเธอทันที เพราะยายของเธอรอกินข้าวเช้าอยู่
"ยายหนูกลับมาแล้ว" ลูกพีชเปิดประตูเดินเข้าไปในห้อง ก็พบว่าไคโรนั่งอยู่ในห้องของเธอ แต่ไม่มีลูกชายมาด้วย "คุณไคโร มีอะไรหรือเปล่าคะ?"
"ฉันมีเรื่
