โรงพยาบาล
ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาจะแวะมาหรือเปล่าเพราะฉันก็ไปบอกเขาได้แค่นั้นที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของเขาเองว่าจะมีความเป็นห่วงเป็นใยแม่ของตัวเองบ้างหรือเปล่า
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"คุณไคโร"
"ยายของเธอเป็นยังไงบ้าง ฉันแวะไปคุยงานอ**บริษัทนึงมาน่ะก็เลยมาช้า" ฉันเห็นเขาตั้งแต่ก่อนที่ฉันจะกลับมาแล้ว อาชีพนักธุรกิจดูๆ ไปก็เหนื่อยเหมือนกันนะ ต้องคอยจัดการงานบริษัทนั้นทีบริษัทนี้ที
"ยังทรงๆ อยู่เลยค่ะ ไม่ดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้แย่ลง"
"คืนนี้ฉันจะมาอยู่ที่นี่กับเธอนะ"
"แล้วน้องไคเรนล่ะคะ แกจะอยู่กับใครตอนเช้าก็ต้องไปโรงเรียนอีก"
"แกเป็นคนบอกให้ฉันมาอยู่กับเธอเองเพราะกลัวว่าเธอจะเหงา กลัวว่าเธอจะร้องไห้คนเดียว"
"ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่คะ ที่โรงพยาบาลมันแคบไม่มีเตียงให้นอนคุณกลับไปนอนบ้านนั่นแหละดีแล้ว" มีแค่โซฟาตัวเล็กๆ ตัวเดียวเอง ถ้านอนด้วยกันก็คงจะเบียดกันแย่
"ฉันจะนอนที่นี่จบนะ"
"ตามใจค่ะ"
