หลังจากทำงานเสร็จแล้วเกิดอาการว่างจนไม่มีอะไรทำ แพรวาจึงแอบงีบหลับเพราะลูคัสออกไปเจอแขกคนสำคัญเมื่อครึ่งชั่งโมงที่แล้ว บทรักเมื่อคืนของคู่หมั้นหนุ่มทำให้รู้สึกเพลียมากไม่ใช่น้อยต่อให้นอนมาเต็มอิ่มก็ตาม
จากบอกว่าจะแค่ของีบหลับ กลายเป็นเผลอหลับจริงๆ เสียอย่างนั้น…
แอดด
ลูคัสเปิดประตูห้องทำงานเข้ามาหลังจากคุยธุระเสร็จ สายตาคมเข้มมองไปยังแพรวาซึ่งฟุบหลับอยู่ สองเท้าตวัดเข้าไปหา ยืนกอดอกแล้วพิงโต๊ะทำงานมองซีกหน้าสวยหวานของคู่หมั้นสาวเงียบๆ
ครั้งหนึ่งเคยบอกว่าแพรวาเป็นผู้หญิงที่ไม่ตรงสเปก น่ารำคาญ และไม่น่าสนใจเพราะเธอเอาแต่วิ่งไล่ตามไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น
ใช่… เธอเป็นแบบนั้นจริงๆ
ทว่าเธอกลับมีกำแพงบางๆ ของตัวเองกั้นระหว่างเขาเอาไว้ ไม่ได้เข้าหาแบบเต็มลิมิตเหมือนที่คนอื่นทำ
“อื้อ~” เสียงในลำคอที่ดังขึ้นมาดึงลูคัสออกมาจากภวังค์ความคิด แววตาอบอุ่นถูกแทนที่ด้วยเย็นชาเหมือนเดิม
“ทะ…โทษ
