“ขอบคุณครับ”
เธียรรับขนมของพิมพ์ศรีมาถือเอาไว้ เหลือบไปมองภรรยาที่เดินตามหลังมาก เธอกำลังทำหน้าบอกบุญไม่รับ
“มีอะไรหรือเปล่าครับถึงมาหาพี่ที่นี่”
พิมพ์ศรีเป็นพนักงานใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้สามเดือน อยู่แผนกเดียวกันกับเขา
เขานั้นเป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคล นงนภัสนั้นเป็นหัวหน้าในแผนกบัญชีเพราะเธอเรียนจบมาด้านนั้นและมีความสามารถจนได้เลื่อนตำแหน่งและเงินเดือนที่มากพอสมควร
“พอดีผ่านมาทางนี้เลยแวะมาเยี่ยมพี่เธียรน่ะค่ะ ซื้อขนมจีบ... มาฝากด้วย เป็นการตอบแทนที่พี่เธียรคอยช่วยเหลือแนะนำเรื่องงานพิมพ์มาตลอดน่ะค่ะ”
เธออ่อยเขาโดยการเบียดตัวเข้าไปหา กอดแขนของเขาเอาไว้ท่าทีออดอ้อน
“พี่ก็สอนทุกคนเหมือนกันละครับ”
เธียรพูดอย่างสุภาพก่อนจะดึงแขนออกเบาๆ เพราะเห็นหน้าบึ้งของภรรยาที่มากกขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
“ขนมจีบ...ร้านนี้อร่อยนะคะ”
พิมพ์ศรีเน้นคำว่า “จีบ” ลากเสียงออดอ้อนมองสบตาอย่างมีความหมาย
“บ้า
