Chapter Sixty-four
Naramdaman ko ang marahang paghagod nito sa likod. Tuloy lang ako sa pag-iyak. Sinusulit ko lang dahil tiyak na lalabas ulit ang kasungitan ng nanay ko.
"Enough with the drama. Stand-up." Utos nito. See! Sabi ko na. Tumayo ako. Inabutan ako ni papa ng tissue pero imbes na kunin iyon ay siya naman ang niyakap ko.
"I'm sorry," bulong ko rito. "I'm sorry, pa, ma."
"Tahan na, Kadynce." Alo ni papa saka ako kumalas sa pagkakayakap dito at inalalayan ako sa pag-upo. Papa helped me na punasan ang luha ko. Saka ito bumalik sa pwesto niya. Si Governor Rosales naman ay pasimpleng inabot ang kamay ko at hinawakan iyon. Bahagya pa nitong pinisil iyon. Kaya tumingin ako rito.
"Stop crying. I'm here, Kady." Masuyong ani nito. Tumango naman ako pero mabilis ko ring ibinalik an
