ตอนที่ 24
ริมฝีปากชมพูระเรื่อคือเป้าหมายหลักร่างสูงของชายชู้ โน้มหน้าเข้าไปใกล้จนลมหายใจของทั้งคู่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ทว่า...
“อื้อ!!...ใจร้อนจังเลยไปหิวมาจากไหน” ชายชู้หน้าเสียเมื่ออีกฝ่ายหันหนี จากจะจูบปากกลายเป็นจูบแก้มแทน ยังไงคืนนี้เขาก็ไม่ยอมคว้าน้ำเหลว
“พรุ่งนี้คุณต้องบิน อย่าหักโหมจนเสียงานสิ”
“ไม่ต้องห่วงที่รัก แรงผมเหลือไว้ฆ่ามันอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ผมอดใจไม่ไหว”
“อื้อ!!.. อย่าค่ะ”
“ผมก็ต้องการคุณ...เปรม ถ้าผมกลับมาเราแต่งงานกันนะ” ข้อต่อรองไม่น้อยเลยทีเดียวที่ชายชู้ยื่นให้เธอเป็นการประกันว่าถ้าเขาทำงานนี้สำเร็จเธอต้องยอมแต่งงานกับเขา เพราะที่ผ่านมาเปรมิกาได้แต่หลอกใช้นายคมเท่านั้น
“ได้สิ ถ้าคุณฆ่ามันได้เราก็หมดเสี้ยนหนาม เงินทองทุกอย่างก็จะตกเป็นของเราอย่างแน่นอน” พูดจบเพลงรักของทั้งคู่ก็บรรเลงขึ้นอย่างเร่าร้อน เปรมิกายั่วยวนชู้รักเสร็จก็นอนแผ่หลาบนเตียง ชู้รักที่เคยเป็
