"มันจะไม่บ่อยไปหรอคะ เมื่อคืนก็ว่าหนักแล้วนะ" คนตัวเล็กรีบเอ่ยบอก เร่งหดคอยู่กลับยามถูกมือหนาช้อนให้เงยหน้าขึ้นมอง
มันไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้สึกอะไรเลย เวลาเห็นกล้ามท้องของเขาลามลงไปใกล้ถึงจุดสำคัญ ถึงแม้ว่าส่วนนั้นจะเข้าอยู่ในร่างกายเธอบ่อยครั้ง
"ใช้แค่ปาก เหมือนที่เธอพูดเมื่อกี้ไง" จริงๆ เขาสมควรจะโมโหไม่หาย ที่เธอกล้าชมร่างกายคนอื่นมากกว่าคนที่นอนด้วยกัน จนเกือบทุกวันแล้ว
"พี่มิลตัน..." รูปหน้าสวยเอียงไปแนบผิวกล้ามท้องแทน ราวกับมีคลื่นไฟฟ้าทำให้หัวใจเล็กเต้นกระหน่ำรัว แล้วก็ไม่น่าเชื่อว่าเธอเองก็เริ่มเสพติดการดมกลิ่นเหงื่อเขา ลอบสูดดมอยู่อย่างนั้นไม่ให้อีกฝ่ายสงสัย
"ถ้ายังดื้ออย่างนี้อยู่ ฉันจะกลับมาจัดการขั้นเด็ดขาดเลยนะ"
"ไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่อะไรทั้งนั้นเลย" สามนิ้วเรียวสวยยกชูขึ้น พร้อมกับส่งยิ้มหวานให้คนมองประทับใจ
"ติดกระดุมให้ด้วย มือไม่ว่าง" เพราะมือของเขามันล้วงลงไปในเสื้
