ช่วงเวลาต่อมา_
"นายไม่คิดจะตื่นมาดีใจบ้างเหรอ คนตั้งใจกลับมาหาเชียวนะ" เพลงพิณวางผ้าขนหนูในมือใส่กะละมังใบย่อม แล้วเอนตัวพิงไปข้างหัวเตียง ก่อนมองดูคนนอนหลับที่ในเวลานี้ใส่ชุดผู้ป่วยสีฟ้าอ่อน
"นายนี่หล่อมากนะ แล้วที่ทุ่มเทให้ฉันมันเพราะอะไรกันล่ะ" เธอโน้มตัวลงไปสำรวจผิวบนใบหน้าหล่อ ไม่น่าเชื่อว่าสุขภาพผิวจะดีกว่าเพศสตรีเช่นเธอซะอีก ยังไม่รวมสันจมูกโด่งๆ รับกับรูปคิ้วดกเพิ่มความคมเข้ม
"จุ๊บ" ริมฝีปากบางแนบจูบเบาๆ บนปากหยัก พาลให้หัวใจดวงเล็กเต้นสั่นระริก แล้วยังแนบปากจูบลงบนแก้มสากเบาๆ ให้คนนอนหลับสัมผัสถึงความรู้สึกเธอที่มีให้
"จูบอีก" เสียงแหบพร่าบอก
"ห๊ะ!!..นายพูดว่าอะไรนะ" คนตัวเล็กยิ่งก้มเอาหูไปแนบปากหยัก
"จูบอีก"
"นายว่าจูบ...อื้ออ!!!" ยังไม่ทันจะได้ตั้งตัว เธอโดนคว้าท้ายทอยเล็กไปแนบปากจูบกลบปิดเสียง ปลายลิ้นสากโลมเลียกลีบปากบาง จูบดูดซ้ำๆ จนคนโดนกระทำอ่อนระทวย ปล่อยให้คนพึ
