“พี่จะพาพีชไปไหนคะ”
“ก็จะเข้านอนไงครับ”
“ผิดห้องหรือเปล่าคะ”
“เปล่าพี่เป็นแฟนพีชแล้วนะ เราต้องนอนห้องเดียวกัน”
“แต่พีชอยากนอนห้องพีชมากกว่า”
“ให้พี่นอนด้วยได้ไหม”
“พี่วรรธก็นอนห้องพี่สิคะ จะมานอนห้องพีชทำไม”
“ก็อยากนอนกอดพีช พี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเพราะวันนี้พี่เหนื่อยมากคงไม่มีแรงไปทำอะไรพีชหรอก แต่ถ้าพีชจะเป็นคนทำพี่ก็ไม่ติดนะ”
“ใครจะทำแบบนั้นกัน พีชไม่อยากพูดด้วยแล้ว”
หญิงสาวเดินเข้าห้องตัวเองโดยมีปัณณวรรธเดินตามและลงไปนอนบนเตียงของเธอโดยที่เจ้าของห้องได้แต่เหลือบตามอง
“นอนเถอะพีชพี่ง่วงแล้ว” เขาตบที่นอนข้างให้หญิงสาวมานอนด้วย พอเธอลงมานอนเขาก็สวมกอดจากนั้นก็ลูบไปบนแผ่นหลังของเธอเบาๆ
“พี่รู้สึกดีมากเลยที่ได้นอนกอดกันแบบนี้”
“ไม่อึดอัดเหรอคะ”
“ไม่เลยรู้สึกดีต่างหากพีชเป็นหมอนข้างที่หอมและดิ้นได้ กลับไปกรุงเทพครั้งนี้พี่ต้องแย่แน่ๆ เลย”
“ทำไมคะ”
“ก็ไม่มีคนให้นอนกอดยังไงล่ะ
