วิวาห์ต่างใจ

ถอดเสื้อผ้าของเธออกเดี๋ยวนี้...1

“ไม่เป็นไรเลยค่ะพ่อ การศึกษาที่หนูได้รับมันมีคุณค่าที่สุดแล้ว เพราะฉะนั้นพ่อไม่ต้องรู้สึกผิดอะไร ไปกันเถอะค่ะ เราไปเผชิญหน้ากับความจริงกัน” เหมือนพิมพ์เอ่ยกับบิดา ก่อนที่เธอจะละอ้อมกอดออกจากท่าน แล้วก็ไปหยิบกระเป๋าเดินทางที่ใส่เสื้อผ้าของเธอ เพื่อที่จะเดินไปรอเรียกแทกซี่หน้าปากซอย เป้าหมายของเธอก็คือสำนักงานเขตที่ทนายได้ทำการนัดหมายเธอและปราบเอาไว้ จากนี้ชีวิตของเธอจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป จะต้องถูกเขาจองจำไปตลอดกาล หรือจนกว่าจะหาวันปลดปล่อยตนเองให้หลุดพ้นจากพันธนาการนั้นได้ เธอก็ได้แต่หวังว่าจะหลุดพ้นจากตรงนี้ในเร็ววัน ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานด้วยการอยู่กับคนที่ไม่ได้รักอย่างเขา

ในที่สุดสองพ่อลูกก็เดินทางมาที่สำนักงานเขตจนได้ ทั้งสองคนก็จดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว ทำให้ทนายเกียรติชัยโล่งใจเป็นอย่างมากที่สามารถทำให้เรื่องนี้จบลงจนได้ ที่เหลือก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของโชคชะตาแล้วกัน แต่คนที่ไม่ได้รู้อย่างทนายเกียรติชัยก็คือเหมือนพิมพ์ ตอนนี้เธอกลายเป็นภรรยาเขาอย่างถูกต้องแล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้จะเรียกร้องมากขนาดไหน ขนาดวันที่เธอและเขารับฟังการเปิดพินัยกรรมเขายังรุกรานเธอขนาดนั้น แล้ววันนี้วันที่เขาได้สิทธิ์ทุกอย่างถูกต้องแล้ว มีหรือที่เขาจะไม่เรียกร้องอะไรจากเธอ การทำใจให้สบายเท่านั้นที่จะพาเธอรอดจากวันนี้ไปได้

หลังจากที่ทั้งสองจดทะเบียนสมรสถูกต้องแล้ว ทนายเกียรติชัยก็อาสาพานายชายไปส่งที่บ้าน ส่วนเจ้าสาวหมาดๆ ของปราบก็ถูกเขาพามาที่บ้านของเขา โดยที่เขาแสดงออกชัดเจนถึงความไม่เคารพบิดาของเธอ นั่นมันทำให้เหมือนพิมพ์ไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ทว่าเธอก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ อีกทั้งการแต่งงานของเขาและเธอมันไม่ใช่การแต่งงานที่เกิดจากความเต็มใจ เพราะฉะนั้นเขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขาแล้ว เธอคงบังคับเขาไม่ได้หรอก

ในที่สุดการเดินทางที่แสนเงียบและแสนอึดอัดก็พาเขาและเธอถึงที่หมายจนได้ บ้านหลังใหญ่ที่หญิงสาวมาบ่อยเหลือเกิน แต่วันนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เธอไม่ได้มาที่นี่ในฐานะหลานสาวที่ลุงเจิดรักมาก แต่เธอมาที่นี่ในฐานะสะใภ้ของลุงเจิด แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมลุงเจิดตัดสินใจทำเช่นนี้ แต่ความรักและเคารพที่เธอมีให้ลุงเจิดจะไม่เสื่อมคลายไปอย่างแน่นอน

“ตามผมมา” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงห้วน ส่วนหญิงสาวก็หลุดออกมาจากภวังค์ของตนเองก่อนที่เธอจะยอมเดินตามเขาไปแม้ว่าจะไม่อยากตามเขาไปเท่าใดก็ตาม ความเงียบยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างต่อเนื่อง จนทั้งสองขึ้นมาที่ชั้นสองของบ้าน ที่ที่เหมือนพิมพ์ไม่เคยขึ้นมาเลยแม้สักครั้ง