“นี่คุณจะบ้าเหรอ มันกลางวันแสกๆ อยู่เลยนะ ทำไมไม่รู้จักอาย” เหมือนพิมพ์ตอบออกไปหลังจากที่เธอตั้งสิตได้ ส่วนชายหนุ่มเมื่อได้ยินคำตอบของหญิงสาว เขาก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย เขาไม่เคยสนเรื่องเวลาหรอกนะ ถ้าเขาต้องการเมื่อไหร่ก็ต้องได้ แต่ทว่าสำหรับเธอ เขาไม่ได้ต้องการในตัวเธอหรอกนะ ถึงจะสวยแค่ไหน เขาก็ไม่ต้องการ เพราะว่าเธอเล่ห์เหลี่ยมเยอะเหลือเกิน แต่สิ่งที่เขาต้องการก็คือลงโทษผู้หญิงร้ายกาจที่โลภไม่มีที่สิ้นสุดอย่างเธอต่างหากล่ะ
“เรื่องแบบนี้เขาไม่เรียกว่าบ้าหรอกนะ อยากเป็นมากไม่ใช่เหรอสะใภ้ของคุณพ่อ อยากอยู่บนกองเงินกองทองนี่นา พอได้เป็นแล้วคงจะไม่ลืมหรอกนะว่าหน้าที่ของตัวเองคืออะไร” ปราบเดินเข้ามาใกล้ๆ เธอ แล้วเขาก็กระซิบเข้าที่ข้างหูของหญิงสาว ซึ่งเธอรับรู้ถึงความอุ่นร้อนในลมหายใจที่มันราดรดมาบนผิวขาวเนียนสวยของเธอ เหมือนพิมพ์หายใจติดขัดขึ้นมาทันที ความฝันที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้มันพังทลายลง
