ตอนที่ 3 นางบำเรอ NC25+
1392 Words
"บอกแล้วไงว่าฉันจะให้เธอครางเสียวออกมา จนร้องขอชีวิต" เขาสอดนิ้วนางเข้าไปอีกนิ้วหนึ่ง
"โอ้...แน่นจริงๆ " ชายหนุ่มตอกถี่ยิบ ส่วนหญิงสาวก็เม้มริมฝีปากไม่ให้ครางออกมาตามที่เขาปรารถนา
"อ่าส์...พร้อมแล้ว..." เขาเอานิ้วออก น้ำในตัวเธอไหลล้นทะลักออกมาตามนิ้ว และมือของเขาเป็นจำนวนมาก
"ปล่อยฉัน...ได้โปรด..." หญิงสาวน้ำตาเอ่อล้นมาจากดวงตาของเธอ
เขาไม่เคยเล้าโลมผู้หญิงแม้แต่ครั้งเดียว เขาจะสอดใส่ความเป็นชายตามแรงปรารถนาของตัวเอง แต่กับเธอคนนี้อยากจะเล้าโลมให้เธอเสร็จก่อน แล้วค่อยดันความเป็นชายของเขาเข้าไป
"โอ้...สาวน้อย...ฉันจะทำให้เธอขึ้นสวรรค์ แล้วเธอจะมีความสุข" เขาไม่รอช้าที่จะถอดกางเกงยีนสีดำราคาแพงออกจากตัวเขา ความเป็นชายใหญ่โตของเขาทำให้เธอมีสีหน้าหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด
"ไม่!!! กริ๊ดดดดดด" หญิงสาวรู้สึกถึงความเป็นชายใหญ่ของเขา ที่เข้ามาในตัวเธออย่างรวดเร็ว
"อ่าส์...แน่นจังเลย..." ชายหนุ่มขยับความเป็นชายช้าๆ เพราะความแน่นของเธอ ทำให้ความเป็นชายเสียวสะท้านไปทั้งตัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"โอ้..." มือหนาของเขาจับสะโพกเธอยึดกับลำตัวของเขา ขณะที่หญิงสามเม้นปากไม่ให้ส่งเสียงครางออกมา ขยับเข้าออกเป็นจังหวะและเร็วขึ้นเรื่อยๆ น้ำในตัวเธอไหลออกมาไม่ขาดสายมาหล่อลื่นตัวเขา
"อ่าส์...มันส์...เว้ย..."
"อืมม์..." หญิงสาวครางออกมาด้วยความเสียวสะท้านปนความเจ็บปวดกับความใหญ่ของเขา
"ครางเสียงหวานๆ ให้ฉันฟังซิ"
"อืมม์..." หญิงสาวขมิบเข้า เพราะเธอใกล้ถึงจุดไคลแมคซ์แล้ว
"อ่าส์...."
"โอ้...." เขาขยับเข้าออกจนปลดปล่อยมันเข้ามาในตัวเธอ เขาถอนตัวเองออกมาเขาเห็นเลือดไหลออกมาตามความเป็นชายของเขาพร้อมกับน้ำในตัวเธอ
การมีเซ็กส์ทุกครั้งเขาจะใส่ถุงยางไม่เคยพลาด เพื่อป้องกันการท้องที่ไม่บังควรของผู้หญิงทุกคน เขาไม่ต้องการที่จะผูกมัดกับผู้หญิงคนไหน และทุกครั้งที่ใส่ถุงยางเขาจะเป็นคนซื้อมาด้วยตัวเอง กลัวพวกเธอจะเจาะถุงยาง เพื่อจะผูกมัดโดยการมีลูกกับเขา แต่กลับผู้หญิงคนนี้เขาไม่ได้สวมอะไรป้องกันแม้แต่น้อย อีกทั้งเธอยังบริสุทธิ์ด้วย ไม่เคยต้องชายที่ไหนมาก่อน
เขามองใบหน้าที่มีร่องรอยของคราบน้ำตาที่ยังไหลรินออกมาไม่ขาดสาย เขาปลดข้อมือเธอที่มีเชือกที่ผูกไว้ทั้งสองข้าง หญิงสาวลุกขึ้นนั่งชันเข่ากอดตัวเอง
"เงียบ" ชายหนุ่มตวาดใส่เธอ เธอเงียบลง ความเงียบนั้นครอบงำ
เขามีเซ็กส์ทุกครั้ง ผู้หญิงเหล่านั้นจะมองกายให้เขาโดยที่เขาไม่เคยร้องขอ มีแต่พวกเธออยากที่ปรนเปรอเขา แต่ทำไมเธอคนนี้ร้องไห้ไม่หยุด
"ปล่อยฉันไปเถอะได้โปรด..." หญิงสาวพูดออกมาเบาๆ
"ไม่มีทาง...เธอเป็นของฉัน ไม่มีผู้หญิงคนไหนออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต ถ้าใครหน้าไหนออกไป มันคนนั้นจะไม่มีชีวิตอยู่ จำไว้" เขาพูดข่มขู่เธอ
"ฉันได้โอกาสเมื่อไหร่ฉันไปแน่" หญิงสาวพูดโดยมองสายตาสีเทาที่ดุดันของเขา
"เธอไม่มีทางไปไหนได้แน่ สาวน้อย" ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนไปเอากางเกงยีนใส่ เธอสบโอกาสหอบเธอผ้าที่จะออกจากห้องเขา แต่ชายหนุ่มเร็วกว่าเธอจับแขนเธอเอาไว้และหนีบแน่จนเธอร้อง
"อย่าหวังจะได้ออกไปจากที่นี้ ถ้าฉันไม่อนุญาต" ชายหนุ่มใช้กระบอกปืนคู่กายที่เขาติดตัวตลอดเวลาข้างกางเกงยีนมาจ่อที่ลำตัวเธอ มืออีกข้ารัดลำตัวเธอไว้
"เฮนรี่ฉันไปทำอะไรให้นาย นายถึงทำกับฉันแบบนี้" หญิงสาวถามเขาด้วยความสงสัย เธอสิ้นการกลัวปืนที่จ่อเธอ เพราะเธอต้องการรู้ทำไมเขาต้องทำกับตนแบบนี้
"เพราะเธอคือนางบำเรอของฉัน ไม่ว่าฉันจะต้องการอะไรต้องทำให้ฉันพอใจ แล้วไม่ต้องถามอีกเข้าใจไหม มิเช่นนั้นเธอจะได้กินกระสุนแทนอาหารแน่" ชายหนุ่มเอาปืนออกจากลำตัวเธอ และเขาก็เอาเสื้อใส่ หญิงสาวมองเขานิ่งไม่ไหวติง มองด้วยความสับสนว่าเขาต้องการเพียงตัวเธอเท่านั้นเหรอ แล้วทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย
"อีกสิบนาทีเดินมาหาฉันที่ห้องอาหารด้วยอย่าให้ฉันต้องรอนาน" ชายหนุ่มเดินออกไปจากห้อง
โอ้...พระเจ้า...มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย" หญิงสาวมองเสื้อคลุมสีขาวหน้าตู้กระจก
หญิงสาวเดินตามหลังลูกน้องเฮนรี่ที่พาเธอเดินมาจากห้องนอน พอเข้าไปยังห้องอาหาร หญิงสาวมองบนโต๊ะอาหารด้วยความตกใจ
หญิงสาวเดินตามหลังลูกน้องเฮนรี่ที่พาเธอเดินมาจากห้องนอน พอเข้าไปยังห้องอาหาร หญิงสาวมองบนโต๊ะอาหารด้วยความตกใจ
หญิงสาวคนหนึ่งสภาพเปลือยเปล่ากำลังเต้นรำเย้ายวนให้เขาดู หญิงสาวอีกคนหนึ่งสภาพไม่ต่างกับผู้หญิงคนแรกกำลังนวดไหล่ให้เขา ทำให้หญิงสาวหลบสายตามองไปทางอื่น ขณะที่เขานั่งกินอาหารอย่างเจริญใจ
"ออกไปได้แล้ว ส่วนเธอมานี้" เฮนรี่มองเธอที่อยู่ในชุดคลุมสีทอง เรียกให้เธอเดินเข้ามา เขาก็โบกมือไล่พวกเธอ พวกเธอจึงออกไป เพราะกลัวเขา
"ฉันจะกลับบ้าน" หญิงสาวตะโกนใส่เขา
"มานี้" เขาเรียกเธอ
"ไม่ได้ยินเหรอว่าฉันจะกลับบ้าน" เสียงดังขึ้นอีก
"บอกให้มานี้" ชายหนุ่มมองไปยังเธอที่ยืนอยู่หน้าประตู
"นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน" หญิงสาวเดินหนีออกจากประตู ชายหนุ่มไม่รอช้า เดินไปดึงแขนเธอเข้ามาหาตัวเขา เธอจึงชนอกแกร่งที่อุดมไปด้วยซิกแพกเป็นลอนสวยของเขาอย่างจัง
"อย่าคิดจะหนีกลับ เพราะเธอจะต้องอยู่กับฉันไปชั่วชีวิต จำไว้" ชายหนุ่มบีบแขนของเธอทั้งสองข้าง
"โอ๊ย..." หญิงสาวร้องด้วยความเจ็บ
"และอย่าต่อต้านฉันเข้าใจไหม" ชายหนุ่มพูดข้างหูเธอ
"ปล่อยนะ"
"ไปกินได้แล้ว" ชายหนุ่มกระชากแขนเธอ จนตัวเธอไปตามแรงของเขา เขาเหวี่ยงเธอลงบนเก้าอี้ข้างเขา หญิงสาวมองอาหารตรงหน้า รู้สึกหิวขึ้นมา
"ฉันไม่กิน" หญิงสาวตะโกนใส่เขา
"อย่าทำตัวเป็นเด็ก เพราะเธอมันไม่เด็กแล้ว กินชะ" ชายหนุ่มตวาดใส่เธอ
"มันจะกินไม่กินมันก็เป็นสิทธิ์ของฉัน" หญิงสาวไม่ยอมแพ้เขา
"จะกินดีๆ หรือจะกินด้วยน้ำตา" ชายหนุ่มข่มขู่เธอ ด้วยแก้วน้ำอยู่ข้างมือเธอ สาดใส่เขาทันที วางแก้วลง ชายหนุ่มใช้มือลูบใบหน้าที่เปียกน้ำเปล่า
"ฉันไม่กิน" หญิงสาวลุกขึ้นยืนจะเดินหนี ชายหนุ่มจับแขนเธอไว้
"กินดีๆ ไม่ชอบใช่ไหม" ชายหนุ่มจับมือเธอทั้งสองข้างไว้
"ปล่อยนะ" หญิงสาวร้องเสียงดังลั่นห้อง เขาเอากุญแจมือที่อยู่บนโต๊ะอาหารใส่มือเธอ กะว่าจะไว้เล่นกับสาวๆ แต่เธอมาเสียก่อนแต่ก็ดี เพราะเธอท้าทายกว่าคนอื่น
"จะทำอะไร" หญิงสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ
"ได้เวลาสนุกแล้วสาวน้อย" เขายิ้มร้ายให้เธอดู
"ปล่อยฉันนะ"
"มานี้เลย" ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน จูงสายกุญแจมือให้เธอเดินตามไป หญิงสาวขัดขืนเขาไม่เดิน เขาจึงกระตุกให้เธอเดินมา ด้วยความเจ็บเธอจึงเดินตามเขาไปอย่างไม่พอใจ
โอ้....แม่เจ้า!!!นี่มันอะไรกันเนี่ย
ใครใจดีติดหัวใจ และคอมเม้นท์ให้ไรท์ด้วยนะจ๊ะ จะเป็นการสร้างกำลังใจให้ไรท์มากไรท์
กราบขอบพระคุณคนที่มาคอมเม้นท์ และกดหัวใจให้ไรท์ล่วงหน้า
- Writer
