“โอ๊ยๆๆๆๆ จะทุบผัวให้ตายเลยหรือไง” เสียงร้องโอดโอยดังระงมเมื่อถูกกระเป๋าถือของผู้หญิงฟาดใส่ไม่ยั้งทันทีที่เข้ามานั่งในรถประจำที่คนขับ และจะเป็นฝีมือใครไปได้นอกจากคนตัวเล็กที่เขาอุ้มออกมาจากบริษัท
“อย่ามาพูดแบบนี้นะ” ปุ้ยตวาดแหว แม้จะเหนื่อยหอบอยู่ก็ตาม
“ในท้องตัวเล็กมีลูกของพี่นะ พี่ก็ต้องเป็นผัวตัวเล็กสิ”
“ฉันไม่ได้ท้องกับนาย เพราะฉะนั้นนายไม่ใช่ผัวฉัน แล้วก็เลิกเรียกฉันว่าตัวเล็กด้วย”
“พี่เป็นผู้ชายคนแรกของตัวเล็ก แล้วจะไม่ใช่พ่อของลูกในท้องตัวเล็กได้ยังไง เป็นผู้ชายคนแรก เป็นผัวคนแรกของตัวเล็กด้วย”
“อย่าคิดเข้าข้างตัวเองไปหน่อยเลย ฉันไม่มีวันให้ลูกมีพ่อที่ชอบใช้เงินฟาดหัวคนอื่น แล้วก็ชอบดูถูกผู้หญิงแบบนาย”
“พี่ขอโทษที่ทำแบบนั้นกับตัวเล็ก พี่รู้พี่มันเลว แต่พี่สำนึกผิดแล้ว ตัวเล็กให้โอกาสพี่ได้ไหม ให้พี่ได้แก้ตัวในสิ่งที่พี่ทำแย่ๆ กับตัวเล็ก”
“ฉันจะกลับ” ปุ้ยนั่งตัวตรงกอดอก พิง
