“ป๊าๆ แม่มุกนมออก” เมฆวิ่งมากระซิบกระซาบกับคนพ่อ สายตามองไปทางแม่ที่อยู่ในชุดเสื้อคอกระเช้ากับผ้าถุง นุ่งสั้นประมาณหัวเข่า เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศบ้านสวน เช่นเดียวกับพวกหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ที่อยู่ในชุดม่อฮ่อม มีผ้าขาวม้าผูกเอว เป็นชุดที่ตระเตรียมไว้ให้ลูกค้าที่มาพักที่รีสอร์ตได้ใส่ทำกิจกรรมวีถีชีวิตของชาวสวนชาวบ้าน
“ก็แม่มุกนมใหญ่” วราให้เหตุผลกับลูกชาย เนินเนื้อขาวผ่องโผล่พ้นคอเสื้อออกมาให้เห็นท้าสายตา แต่ดวงตาคู่งามนี่สิ ดุขึงจนไม่กล้าเข้าไปใกล้ และเมฆก็คงรับรู้ได้ถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากตัวแม่ และต้นเหตุความขุ่นเคืองก็มาจากตัวเขาเอง เพราะเขาบ่ายเบี่ยงที่จะออกไปซื้อยาคุมฉุกเฉินให้เธอ ด้วยอ้างว่าร้านขายยาอยู่ไกล และยังอยู่ในระยะเวลา 72 ชั่วโมง เขารับปากว่าหลังจากเด็กๆ เข้าไปในสวน เขาจะออกไปซื้อมาให้
“แต่นมแม่มุกออกเยอะนะ” เมฆเน้นย้ำราวกับจะให้พ่อจัดการอะไรสักอย่าง
“งั้นเมฆเอาเสื้อไ
