“ทำธุรกิจไม่เป็น แต่ริอาจจะทำ ให้ช่วยงานที่บริษัทยังทำไม่ได้ แล้วอยากมีบริษัทเป็นของตัวเอง เพื่อนพวกนี้ของระวีก็เป็นเพื่อนกินทั้งนั้น แล้วแบบนี้จะไปรอดไหม” ชนาธิปนั่งอยู่บนรถเข็นโดยมีกชมนคอยดูแลไม่ห่าง อ่านเอกสารสำคัญของบริษัทที่ระวีร่วมหุ้นกับเพื่อน แล้วมีหรือว่าเขาจะไม่รู้ว่าบรรดาเพื่อนๆ ของลูกสาวก็มีแต่หุ้นลมทั้งนั้น
“ระวีเพิ่งจะเริ่มเองนะคะคุณพ่อ แทนที่จะให้กำลังใจกัน”
“เพราะพ่อรู้จักระวีดีไง แล้วนี่บ้าไปหรือเปล่าระวีถึงสั่งผลิตสินค้าออกมามากมายขนาดนี้ บริษัทใหญ่ๆ เขายังไม่กล้าทำแบบนี้เลย”
“มีคนอยากเป็นตัวแทนครีมของระวีเยอะแยะค่ะ”
“ระวีไปเอาความมั่นใจมาไหน”
“เอาเป็นว่าระวีมั่นใจแล้วกันค่ะ ตอนนี้คุณพ่อเซ็นเช็คให้ระวีก็พอ”
“ระวีรู้ไหมว่าไตรมาสนี้บริษัทของเราขาดทุนเท่าไรจากเรื่องระยำที่พี่ชายตัวดีของระวีทำไว้”
“นั่นก็เป็นเรื่องของคุณพ่อกับพี่ปรินทร์ค่ะ เรื่องของระวีคือคุณพ่อต้อ
