"เป็นอะไรครับ ทำไมนั่งเงียบจัง" "ไม่มีอะไรคับ" (ไม่มีอะไรครับ) เด็กน้อยส่ายหน้าไปมา แต่เขาก็ยังสงสัยอยู่ดี "มีอะไรบอกลุงได้นะ" "นะ...น่านอยากไปว่ายน้ำคับ แต่แม่บอกว่าต้องรอแม่หยุดก่อน" (นะ...น่านอยากไปว่ายน้ำครับ แต่แม่บอกว่าต้องรอแม่หยุดก่อน) "เคยว่ายเหรอ" "คับ แม่พิงค์พาไปว่าย" (ครับ แม่พิงค์พาไปว่าย) "แม่ไม่ว่าง แต่ลุงว่าง เดี๋ยวลุงพาไป" "จริงหยอคับ" (จริงเหรอครับ) น่านฟ้าแสดงสีหน้าตื่นเต้นดีใจ "ใช่ แต่ไปว่ายที่คอนโดนลุงนะ ที่คอนโดลุงก็มีสระว่ายน้ำเหมือนกัน ใหญ่มากด้วย" "ผมอยากไปคับ" (ผมอยากไปครับ) "แต่เอาเป็นตอนเที่ยงวันนี้ได้ไหมครับ พอดีตอนเช้าลุงมีเรียน" "น่านต้องขอแม่ก่อน แต่น่านไม่กล้าขอ" "เดี๋ยวลุงบอกให้เอง" "จริงหยอคับ" (จริงเหรอครับ) "จริงสิ" ซึ่งพอเขาพูดออกไปแบบนั้นเด็กชายตัวน้อยก็ร้องดีใจใหญ่ และเป็นจังหวะเดียวกันกับที่แม่ของเขาดันเปิดประตูออกมา "ยังไม่ใส่ชุดอีก