“ฉันบอกเธอไปแล้วนี่ ในเมื่อเธอเลือกจะดื้อดึงกับฉัน ฉันก็จะเอาเธอ จนกว่าเธอจะยอมตอบคำถามที่ฉันอยากรู้… แต่ถ้าเธอเลือกไม่ตอบ รับรองว่าพรุ่งนี้ เธอเดินไม่ไหวแน่ ๆ” เสียงทุ้มห้าวเอ่ยบอกหญิงสาวที่ถูกจับตรึงอยู่เบื้องหน้า จนเมื่อเขาปลดกระดุมเสื้อเสร็จเรียบร้อยแล้ว มือหยาบก็เลื่อนลงไปปลดตะขอกางเกง และรูดซิปลง จนทำให้ท่อนเอ็นที่แข็งขืนและร้อนฉ่า พลันดีดผึงออกมาฟาดเข้ากับบั้นท้ายกลมกลึงของหญิงสาวในทันที “และฉันก็จะไม่ป้องกันด้วย…” ราชาจงใจกระซิบยั่วโมโหเธอ พร้อมกับใช้มือจับลำเอ็นขนาดใหญ่ถูไถร่องเสียวไปมา ทั้งใช้หัวปลายบานทิ่มรูร้อนรักของเธอเบา ๆ สลับกับชักออกมาครูดถากกับเม็ดเสียวเป็นระยะ “อะ…อึ่ก!” เวียงพิงค์ที่ตกอยู่ในสภาพจำยอม ได้แต่กัดฟันและฟุบหน้าลงกับหมอน ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา และค่อย ๆ ซึมซับไปกับที่นอน จนเปียกชื้นไปหมด หากแต่ขณะเดียวกัน ความเสียวซ่านก็พรั่งพรูไปทั่วทั้งร่างกายเช่นกัน ใน