เฮียไคอย่าร้าย (ไค-เค้ก)

EP3

#เฮียไคอย่าร้าย(3)

“มึง ๆ เขาเดินมาจะถึงแล้ว” น้ำเสียงระริกระรี้ของวันใหม่ยังคงดังขึ้นมาไม่หยุด อีกทั้งมือก็คอยสะกิดเอวของเค้กยิก ๆ ให้หันไปดูยังชายหนุ่มรูปหล่อที่กำลังเดินเข้ามาหา “มองไกล ๆ ว่าหล่อแล้ว มองใกล้ ๆ หล่อฉิบหาย” เค้กกลอกตามองบนเมื่อได้ยินคำเยิ่นเย้อแสนเว่อร์วังของวันใหม่ หน้าตาเฮียไคอะไรนั่นก็ไม่ได้ดูหล่ออะไรมากมายถ้าให้เทียบกับเด็ก ๆ ในสต๊อกของเธอแล้วเฮียไคยังชิดซ้ายไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเพื่อนสาวของเธอถึงได้ระริกระรี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำมากขนาดนี้กัน

“สวัสดีครับสาว ๆ “ เสียงทุ้มน่าฟังเอ่ยทักทายสามสาวขึ้นทันทีที่เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่มุมโต๊ะ หัวใจของชายหนุ่มสั่นระรัวยามที่ได้มองใบหน้าจิ้มลิ้มของเค้กใกล้ ๆ ตอนมองไกล ๆ เขาว่าน่าฟัดแล้วนะ แต่พอมองใกล้ ๆ แม่งน่าฟัดฉิบหาย ไคละสายตาจากใบหน้าของเค้กไม่ได้เลย

“สวัสดีค่ะ เอ่ออ..” เป็นวันใหม่ที่เอ่ยทักทายไคกลับ เมื่อเพื่อนตัวดีอย่างเค้กเอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากไม่คิดหันมาสนใจไยดีพ่อหนุ่มรูปหล่อที่กำลังยืนมองเธอตาไม่กระพริบเลยสักนิด

ทั้งกันตาทั้งวันใหม่ต่างตกอยู่ในภวังค์ความหล่อเหลาของไค แว่นตาที่เขาสวมใส่อยู่ไม่อาจปกปิดความหล่อที่ผู้ชายคนนี้มีได้เลย

“อ๋อ ชื่อไคครับ อายุน่าจะแก่กว่าพวกเรา เรียกเฮียไคก็ได้ครับ” เมื่อเห็นสายตาที่สาว ๆ ส่งมาไคก็เข้าใจได้ทันที เขาไม่รอช้ารีบเอ่ยแนะนำตัวให้สาว ๆ รู้จัก “แล้วพวกเราล่ะชื่ออะไรกันบ้าง” โดยไม่ลืมถามชื่อสาว ๆ กลับ

“หนูชื่อวันใหม่ค่ะ”

“หนูชื่อกันตา”

“ส่วนที่นั่งทำหน้าหมาอยู่นี่ชื่อเค้ก” อยากลองชิมเค้กจัง? ประโยคนี้แวบเข้ามาในโสตประสาทของไค เมื่อได้ทราบชื่อผู้หญิงที่เขาหมายตาจากปากเพื่อนสนิทของเธอ

“เฮียไคสนใจเพื่อนของหนูเหรอ” ไคชะงักเล็กน้อยกับคำถามตรงไปตรงมาของวันใหม่แต่เพียงแวบเดียวเท่านั้นมุมปากของเขาก็ระบายยิ้มชอบใจออกมา ไคพยักหน้ายอมรับอย่างไม่ปิดบัง ในขณะที่เค้กนั่นไม่คิดจะหันมาสนใจในตัวเขาสักนิด เธอช่างใจร้ายแท้ ไคโอดครวญในใจ

“ครับ เฮียสนใจเพื่อนหนู” พูดแล้วไคก็หันไปขยิบตาให้เค้กเหมือนที่เขาเคยทำใส่ผู้หญิงคนอื่น ๆ แล้วผู้หญิงพวกนั้นก็พากันกรี๊ดกร๊าดเดินทอดน่องเข้ามาพลีกายโดยที่ไคไม่ต้องลงแรงสักนิด แต่ทว่าหญิงสาวคนนี้กลับแตกต่างนอกจากเธอจะไม่กรี๊ดกร๊าดเธอยังหันหน้าหนีเขาอีกด้วย

“ปวดฉี่จัง” วันใหม่พูดขึ้นมาลอย ๆ ก่อนจะกระตุกมือกันตาเบา ๆ เป็นอันรู้กัน “ไปเพื่อนกูเข้าห้องน้ำหน่อยสิ”

“กูไปด้วย” เค้กโพล่งขึ้นมากำลังจะหยัดกายลุกขึ้น แต่เพื่อนตัวดีก็กดไหล่เธอให้นั่งลงที่เดิม ออกคำสั่งใส่เธอเสียงเข้ม

“ไม่ต้องไป นั่งอยู่กับเฮียไคนี่แหละ” เค้กถลึงตาใส่แต่เธอก็ไม่สามารถเอ่ยคัดค้านอะไรได้เลยเมื่อเพื่อนตัวดีวิ่งแจ้นออกไปไกลเสียแล้ว เปิดทางดีเหลือเกิน เปิดทางดีจนอีเค้กคนนี้ต้องกลอกตามอง เบะปากระรัวด้วยความหมั่นไส้ เป็นใจกันดีนักหนาไม่ถามสภาพหน้าเธอตอนนี้เลยสักนิดว่ายินดีรู้จักตาเฒ่าที่ชื่อว่าไครึเปล่า

“เฮ้อ” เค้กถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย เมื่อตัวเธอไม่สามารถทำอะไรได้เลยสักอย่าง จะเดินออกไปจากคลับเพื่อนตัวดีก็ทิ้งสัมภาระไว้ให้เธอนั่งเฝ้าทั้งโทรศัพท์ ทั้งกระเป๋า ไหนจะหน้าหมา ๆ ของเฮียไคอะไรนี่อีก จ้องเธออยู่ได้ อยากตะโกนถามแสกหน้าจริง ๆ ว่า ‘จ้องหน้าเธอหาพระแสงอะไร’ โต๊ะตัวเองก็มีทำไมไม่ยอมกลับไป เหม็นขี้หน้าจริง ๆ เหม็นขี้หน้าโว้ยยย

“ชื่อเค้กเหรอครับ” เงียบอยู่นานมากเป็นไคที่ตัดสินพูดขึ้นมาก่อน เขาแอบรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อยเมื่อนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาเข้าหาผู้หญิงก่อน ปกติมีแต่ผู้หญิงเข้าหา ตอนนี้ไคเลยรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองสักเท่าไร

“ก็ได้ยินที่เพื่อนบอกแล้วหนิ” เค้กตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย

“ชื่อน่ากินจัง เอ้ย ชื่อน่ารักจัง” ไคยิ้มแหย ๆ ให้หญิงสาวเมื่อโดนเธอมองตาแข็งใส่ เขาแค่พูดผิดไปเล็กน้อยจำเป็นไหมที่เธอต้องมองแรงใส่เขาขนาดนั้น ไคกลัวจนไช่สั่น สั่นระริกระรี้อยากได้น้องเค้กคนนี้เป็นเมีย

“นี่ อย่ามาพูดจาทะลึ่งใส่ได้ไหม” ไม่ชอบ คำนี้ผุดขึ้นมาในหัวทันที ไม่ชอบ แล้วก็ไม่ชอบ เค้กไม่ชอบผู้ชายคนนี้เอาซะเลย ดูร้ายกาจ ไม่เห็นจะดูน่าค้นหาอย่างที่เพื่อนเธอว่าสักนิด

“ขอโทษครับเฮียไม่ได้ตั้งใจ” ไม่ได้ตั้งใจจะคิดดังจนเธอได้ยินน่ะนะ

“แล้วเมื่อไหร่จะกลับโต๊ะตัวเองไปสักทีค่ะ” เค้กไล่อย่างไม่ไว้หน้า เล่นเอาซะไคแอบหน้าเสียอยู่เหมือนกัน แต่ถึงกระนั้นชายหนุ่มก็ยังทำใจดีสู้เสือปั้นหน้ายิ้มแย้มออกมาพลางคิดในใจว่า ผู้หญิงคนนี้ดูน่าสนใจกว่าที่เขาคิดอีกแฮะ

ดูท้าทายดี จนเริ่มติดใจ

“เฮียสนใจหนู ขอคอนแทคหนูหน่อยได้ไหมคะ”

“ไม่มีถึงมีก็ไม่ให้”

"แต่เฮียชอบหนู คืนนี้หนูไปนอนกับเฮียไหม" เค้กถลึงตาใส่เจ้าของประโยคเมื่อครู่อย่างไม่พอใจ มีที่ไหนกันรู้จักไม่ทันข้ามคืนแต่ชวนเธอไปห้อง

"โทษทีค่ะ พอดีหนูไม่ชอบคนแก่" แต่ถึงกระนั้นเค้กก็ยังตอบกลับชายหนุ่มไปตามมารยาท แถมยังใช้สายตามองชายหนุ่มราวกับเขาเป็นตัวประหลาด

สายตาที่ใช้มองกันไคพอจะช่างหัวมันได้ แต่ไอ้ประโยคที่บอกว่าเขาแก่น่ะ เขาไม่มีทางยอม

อายุยี่สิบแปดอย่างเขาบอกแก่ แล้วอายุเท่าพ่อเธอเรียกว่าอะไร เรียกว่าชราใกล้ตายอย่างนั้นเหรอ ฮะ!