Chapter 8
หงุดหงิดใจ
รุ่งเช้า…
"อึก! เจ็บ!" หญิงสาวเบ้ปากเมื่อรู้สึกเจ็บที่กลางร่าง เธอจับยกแขนแกร่งออกจากเอวคอดที่กอดเธอไว้จากทางด้านหลัง แต่เหมือนว่าคนตัวโตจะรู้สึกตัวตื่น เพราะเขากอดกระชับเอวบางไว้แน่นกว่าเดิม จนทำให้แก่นกายที่แข็งขึงขึ้นในตอนเช้าถูไถไปมาที่สะโพกมน
"จะรีบลุกไปไหนแต่เช้า" ชายหนุ่มจับร่างบางนอนหงาย เขายกขาแกร่งขึ้นก่ายที่ร่างบางและส่งยิ้มหวานให้เมียเด็กของเขาด้วยสายตาเป็นประกายในยามเช้า
"โอ๊ย หนูหนัก! ปล่อยหนู หนูจะไปอาบน้ำไปมหาลัย" หญิงสาวเอ่ยบอกโดยที่ไม่มองหน้าเขา
"หนูถึงกับไม่ยอมมองหน้าพี่เลยเหรอ พี่ไม่ยอมหรอกนะ หนูได้พี่แล้ว หนูต้องรับผิดชอบพี่ด้วย เพราะพี่ตกเป็นผัวหนูแล้ว" ชายหนุ่มเขย่าร่างบางเบาๆ เชิงหยอกล้อเมียเด็กของเขา
"ตะ...ตกเป็นผัวหนูอะไรของพี่คะเนี่ย แล้วทำไมหนูจะต้องรับผิดชอบพี่ด้วย" หญิงสาวเอ่ยถามน้ำเสียงสงสัยที่ชายหนุ่มเรียกร้องให้เธอรับผิดชอบเขา
"
