Chapter 15
ตามง้อเมีย
"มันไม่ได้แปลกอะไรหรอกว่ะ ถ้ามึงไม่ทำตัวมีพิรุธขนาดนี้ กลับมานั่งที่ของมึงได้แล้ว น้องวีญ่าไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก แล้วมึงก็ไม่ต้องทำตัวเกินเพื่อนพี่ชายได้ปะ" วาโยเอ่ยเรียกธันวามานั่งที่เดิม ท่าทางที่ธันวาแสดงออกมาแบบโจ่งแจ้งขนาดนี้ ทำไมวาโยจะมองไม่ออกว่าธันวาคิดยังไงกับน้องสาวของตน และวาโยก็ยังคิดอีกว่าทั้งสองคงกำลังแอบคบกันอยู่แน่ๆ และที่วาโยยังไม่พูดออกมา เพียงแต่วาโยยังจับไม่ได้ว่าธันวาแอบไปซุ่มคบกับน้องสาวของเขาตอนไหน ทำไมถึงรอดพ้นสายตาดุจเหยี่ยวของเขาไปได้
"นี่มึงเป็นพ่อหรือเป็นพี่ชายของน้องวีญ่ากันแน่วะไอ้โย ห่วงซะเหลือเกิน น้องมันโตแล้วนะโว้ย อีกหน่อยน้องวีญ่าก็ต้องมีครอบครัว มึงจะมานั่งกันท่าผู้ชายทุกคนแบบนี้ไม่ได้" รัชตะเอ่ยขึ้นมาบ้าง
"ถ้าน้องวีญ่าเจอคนที่ทำให้เธอมีความสุขและสามารถดูแลเธอเหมือนที่กูทำ กูก็จะไม่ห่วงหรอก กูกลัวแต่ว่าจะมีคนมาทำให้วีญ่าเสียใจ
