Chapter 29
รสชาติของไวน์
สี่เดือนต่อมา…
“ป๋า หนูบอกป๋าแล้วไงคะ ว่าไม่ต้องซื้อดอกไม้มาให้หนูแล้ว” เมื่อวีญ่าเปิดประตูเข้ามาในรถสปอร์ต เธอก็ต้องยู่ปากอย่างขัดใจ เมื่อเห็นดอกกุหลาบช่อโตวางไว้บนเบาะฝั่งที่เธอนั่ง เพราะหลังจากที่ธันวารักษาตัวและหายเป็นปกติ เขาก็มักจะมีดอกไม้ติดไม้ติดมือมาให้เธอทุกวัน แม้ว่าเธอจะเอ่ยบอกกับเขาว่ามันสิ้นเปลืองเกินไปก็ตาม แต่เขาก็มักจะใช้ข้ออ้างกับเธอเสมอว่า เขาอยากทำให้ทุกๆ วันของเธอเป็นวันพิเศษ
“ถ้าไม่อยากได้ดอกไม้พวกนี้ แล้วหนูอยากได้อะไรครับ อยากได้ดอกเห็ดของป๋าแทนดอกไม้ไหมล่ะ หื้ม” ธันวาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ สายตาของเขามองหญิงสาวด้วยสายตาหวานเยิ้ม
“ดอกเห็ดของป๋าเหรอคะ?” วีญ่าเธอยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะมองไปที่เป้ากางเกงของเขา
“หนูคงอยากรู้แน่ๆ เลยใช่ไหมว่าดอกเห็ดของป๋าคืออะไร? ถ้าหนูอยากรู้ก็ต้องให้ป๋าขึ้นห้องหนูแล้วแหละ นี่มันก็สี่เดือนแล้วนะที่หนูไ
