คนร้ายชักสีหน้าตกใจอีกครั้ง ลู่ชิงอันหลับตาลงเพราะหมดความหวังกับความโง่ของนักฆ่าที่ไม่อาจแยกแยะได้ว่าผู้ใดกันแน่คือว่านเยว่เฟยตัวจริง
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะเลือกผิดอีกแล้ว ข้าคิดว่าเรื่องนี้คงต้องเปลี่ยนวิธีการสอบสวนแล้วล่ะ”
“เจ้าหน้าที่!! พาคนร้ายกลับไปขังรอการไต่สวนขั้นต่อไป!!”
""ขอรับ""
“รอเดี๋ยวก่อนขอรับ ขะ ข้าน้อย…ยอมสารภาพแล้ว ผู้ที่จ้างวานข้าน้อยมิได้บอกว่าเป็นผู้ใดขอรับ”
“ปัง!!”
“อะไรนะนี่เจ้าให้การเท็จอย่างนั้นหรือ เจ้าอยากถูกโบยหรืออย่างไร”
“ข้าน้อยมิกล้าขอรับใต้เท้า เพียงแต่ว่าผู้ที่จ้างวานข้าน้อยเป็นสตรีเช่นเดียวกันอีกทั้งข้าน้อยยังไม่เคยเห็นหน้าจริง ๆ ของนางแต่นางบอกกับพวกข้าน้อยว่าหากว่ามีผู้จับได้ก็ให้แจ้งกับทางการว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คือท่านหญิงว่านเยว่เฟยขอรับ”
องค์ชายหกหันไปมองผู้พิพากษาอีกครั้ง เขาพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อให้ผู้พิพากษาจัดการต่อ
“เช่นนั้นก็แส
