Hot Agents Mission

Chapter Nine

CHAPTER NINE

***

Tinakbo ko siya ng makita ko siyang nakatayo sa may edge ng bangin...

"No! Reeve, Noo!!!"

Sigaw ko. Bakit siya tatalon? Is he trying to kill himself? HIndi pwedeng mangyari yun! Itutuloy ko pa ang flashback ng kung paano kami naglalaban sa kama noon! Waaaaah!

Napatigil naman si Reeve at tumingin sakin ng nakakunot ang noo.

"Mela! Bakit ka nandito! Umalis ka sa harap ko! Lumayo ka munaa!"

"Hindi! Hindi ako aalis dito! Hindi kita hahayaang tumalon sa lintik na bangin na yan, Reevean Sin Salvador!!! Hindi. Ka. Pwedeng. Mamatay!" Histerical ko na sabi. Hindi ko naman siya mahawakan. Baka magulat at tumalon na lang basta-basta. Huhu.

Huwaaaaaag!!

Bakit gusto niyang patayin ang sarili niya?! HIndi maaari iyon!

"Hindi ako magpapakamatay, Carmela Mariz Mercado Ocampo! Kailangan ko lang masaktan para mawala ang---arghh! Lumayo ka muna sa akin!!!!" sinigawan niya ako ng sobrang lakas.

Namutla ata ako. Natakot. Bakit parang may dinaramdam siya? At ANO ANG SABI NIYA? HINDI SIYA PAPAKAMATAY AT GUSTO NIYA LANG MASAKTAN?! NAKANANG EWAN REEVE!!!

Nainis ako dahil sinigawan niya ako at mas nainis ako sa sinabi niya na gusto niya lang masaktan. HELLER! MATAAS ANG BANGIN NA YUN! HINDI LANG SAKIT ANG MAKUKUHA NIYA DUN! MAKAKARATING PA SIYA SA KALANGITAN NG LIBRE!

"G*GO TALAGA! GUSTO MO NG SAKIT NG KATAWAN? HALIKA DITO AT AKO ANG MAGBIBIGAY SAYO!!!G*GO KAA!"

And in a one swift movement, hinawakan ko siya sa may leeg at hinila siya palayo sa bangin. Kahit mabigat siya, malakas din naman ako kahit paano. Kaya hindi na nakakapagtaka kung nakaya ko man siyang buhatin. Napahiga ako sa sahig at nakahiga din siya sa tabi ko.

Kahit hiningal ako sa kakasigaw at siya din naman, pinaibabawan ko si Reeve dahil baka maisipan nitong tumayo, tumakbo bigla at tumalon na lang basta sa bangin kaya inunahan ko na siya at umupo ako sa bandang tiyan niya.

Hinawakan ko ang dalawang kamay niya at inilagay iyon sa bandang ulunan niya. Nakatingin siya sakin and he was breathing heavily.

At ngayon ko lang napansin, bakit parang wala sa focus ang mga mata niya? Like a crazy one.

Ipinikit niya ang mata niya ng mariin.

Napansin ko din ang mga ilang pasa niya sa mukha at duguan niyang labi. God! Just what happened to him?!

"G-Get off me!" Tila nahihirapang bigkas nito.

"ARE YOU KIDDING ME?! AT HAYAAN KANG TUMALON SA BANGIN NA YAN? HELL NO, REEVE!" there's a devil inside him right now. I wont let it take him!

"Carmela... arghhh! s**t! I need to...ah...hurt myself...right...now..." Pinikit pa niya ng mas madiin ang mga mata niya.

"Reeve! Ano ba ang nangyayari sa iyo? Are you a masochist?! Bakit gusto mong saktan ang sarili mo?! Tumigil ka na nga!!!"

"Nooo! AHHH! Ang bigat mo! H-Huwag mo upuan ang t-tiyan kooo!"

"Ha? Bakit?" naisip ko bigla na kung may pasa siya sa mukha ay maaaring may pasa din siya sa tiyan. I pulled his shirt upwards and I was shocked!

"God! San mo nakuha ang mga ito?! You looked tortured enough for me tapos gusto mo pang saktan pa ang sarili mo?! Are you fckng out of your mind?!!!"

He look hilarious! My god! What really just happen to him?!

"I'll say it later but please...please! Let me hurt myself nowww! I cant hold back any longer, Carmela. LET ME GO!"

"BAKIT BA?! AT BAKIT MO BA AKO SINISIGAWAN?! I WONT LET.YOU.GO!"

Hindi ako tanga para hayaan ang sarili kong patayin niya ang sarili niya! Hindi ako tanga!

"I JUST NEED TO HURT MYSELF, DAMN IT! HINDI AKO MAMAMATAY SA MABABANG BANGIN LANG CARMELA! SO LET ME GOOO!"

"HINDI MABABANG BANGIN LANG ANG SINASABI MO REEVE! ITS SIXTY FEET DOWN FEET! HINDI MO NA BA TANDA?! DITO TAYO PUMASOK NOON! ITO YUNG PART NA PINAKAMATAAS SA BUONG HAM ACA! HINDI YAN MABABA! ANO BA ANG NANGYAYARI SAYO?!"

"SHT! MUST BE THE DRUGS!!! BUT I NEED TO STOP THIS! I NEED TO HURT MYSELF!!!"

Nanlaki ang mata ko ng sunod sunod niyang iuntog ang ulo niya sa sahig! NAKANANG!

And he doesn't seem to care about the pain! At ano yung drugs na sinasabi niya kanina? Hindi siya nagdadrugs ah! Is he drugged? By whom? Ano ba ang nangyari sa kanya?!

Mabilis kong inagapan ang ulo niya. Niyapos ko yun at nakaunan na ngayon ang mga braso ko sa ulo niya. Malapit na malapit ang mukha ko sa mukha niya. Magkadikit na din ang katawan namin habang nakahiga at nakaibabaw ako sa kanya sa sementadong sahig na iyon.

Naramdaman ko na din na tumutulo ang luha ko... Ayoko na nakikita siyang ganito na parang wala sa sarili! He was scary but mas nananalaytay ang takot ko na masaktan niya ang sarili niya ng sobra.

"Reeve...pleasee *sniff* stop this. Stop hurting yourself... Please..." bulong ko sa kanya ng tuloy ko ng niyakap ang ulo niya at umiiyak sa leeg niya.

Tumigil naman siya at hindi gumalaw...

"Stopp it...already..."

"Go away from me Carmela... Please..."

"Noo.. I wont, Noo."

Mas hinigpitan ko pa ang yapos sa ulo niya.

"What happened, Reeve? Why can't you calm down?!"

"I am calm now... but a part of me inside was not. I might try to hurt you, or anything that I dont want to do to you or anyone that might be infront of me. I'm not in control right now. I'm drugged, Carmela. I may hurt you so bad. Please let me go. Please let me hurt myself before I hurt you... Pleaseeee." sobrang nagmamamakaawa na siya. Pero hindi ako papayag!

"Hurt me. HUrt me.! But I wont let you hurt yourself, Reeve! Labanan mo. You are strong... You can fight it Reeve! I will fight for you!"

Nagagalit ako. HIndi kay Reeve kundi sa kung sino ang gumawa nito sa kanya! I don't know who did this pero gusto ko syang hunting-in at patayin ngayon pa lang!

Naramdaman ko na niyakap niya ako ng mahigpit...

"Sht!" he silently cursed. "Im losing it again, Carmela. With you, I can't fight this. Lumayo ka na sabi!"

Nasaktan ako. Hindi niya kayang lumaban pag nandito ako? Ganun na ba ako kawalang kwenta para sa kanya?!

Pero kahit nasasaktan, niyakap ko pa siya ng mahigpit!

Hindi! Ayokong saktan niya ang sarili niya!

"SHT!" nagulat ako ng bigla na lang siyang tumayo at tinapon ako palayo sa kanya.

T__T

He just pushed me away like a trash! Tangna! Lumapit si Reeve sa pinakamalapit na puno at pinagsusuntok iyon!

Nanlaki ang mata ko habang nakikita ko ang pagbagsak ng mga dahon at sanga ng puno.

O_O

Siya na ang malakas... =_=

Puno yun ng mangga eh... >.