“หลินเอ๋อร์ เจ้ายินยอมจะแต่งงานกับลูกไม่เอาไหนของข้าหรือไม่”
“ท่านป้า หลานยินดีที่จะแต่งงานกับท่านพี่จวินเซียวเจ้าค่ะ”
เฉินฮูหยินคลี่ยิ้มออกมาเป็นครั้งแรกเมื่อหันไปมองพวกเขาทั้งสองคน มือของจวินเซียวเกาะกุมมือของลี่หลินเอาไว้แน่นแม้แต่ผู้เป็นบิดาก็ยังอดมิได้ที่จะยิ้มไปกับท่าทางที่เปลี่ยนไปของบุตรชาย
“ฮูหยิน ในเมื่อทุกอย่างก็เป็นเช่นนี้แล้ว เช่นนั้นก็….”
“ข้าจะไปที่อารามเพื่อไปดูฤกษ์ยามให้พวกเจ้า ท่านเองก็คงต้องทูลแจ้งท่านอ๋องด้วยเช่นกัน เซียวเอ๋อร์อย่าลืมว่าเจ้ายังมีภารกิจการศึกในวันข้างหน้า ที่แม่เรียกพวกเจ้ามาก็เพื่อจะปรึกษาเรื่องนี้”
“ลูกทราบแล้วขอรับท่านแม่ เรื่องการศึกข้ากับลี่หลินเองก็มีคุยกันบ้างแล้วแต่หากมิได้ร้ายแรงอันใดมากก็จะหมั้นหมายเอาไว้ก่อน เสร็จศึกนี้เมื่อใดค่อยจัดพิธีสมรสขอรับ”
“อืม เจ้าเองก็คิดไม่ต่างกับแม่เช่นนั้นก็ตกลงตามนั้น ท่านพี่ท่านมีความคิดเห็นเช่นไรเจ้าคะ”
