ลี่หลินหลับสนิทไปแล้ว จวินเซียวจึงได้คว้าชุดคลุมเดินออกมาจากห้องของนางและดีดนิ้วเพียงสองครั้ง องครักษ์ลับก็ออกมาพบเขาพร้อมกับคำนับ
“นางกลับไปนานหรือยัง”
“ท่านแม่ทัพ นางพึ่งจะออกไปเมื่อครึ่งเค่อนี้เองขอรับดูเหมือนว่า…. จะได้ยินบางอย่าง”
“อืม ส่งคนไปแจ้งองค์ชายรองซูเหว่ยทันที”
“ท่านแม่ทัพ ดูเหมือนว่านางจะไม่ยอมแพ้นะขอรับหากครั้งนี้นางใช้ความสัมพันธ์สองแคว้นมาต่อรอง…”
“ไม่เป็นไรข้าคุยกับองค์ชายรองแล้วว่าราชโองการนั่นมิได้ระบุว่าผู้ใดจะเป็นผู้อภิเษกดังนั้นข้าไม่จำเป็นต้องเชื่อทั้งหมด และถ้าหากว่าเราช่วยให้ข่านเล่อเอาชนะแคว้นเว่ยได้สำเร็จก็ไม่จำเป็นจะต้องแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ พวกเจ้าสั่งเพิ่มกำลังคนอารักขาจวนแล้วมิใช่หรือ เหตุใดจึงปล่อยให้นางเข้ามาได้”
“นางปลอมตัวเป็นองครักษ์แปลกปลอมเข้ามา คนของเราจำได้เลยไม่กล้าทำร้ายนางจึงมาแจ้งท่านแม่ทัพเท่านั้นขอรับ”
“คิดเอาไว้ไม่ผิด เอาล่ะพวกเจ้ากลั
