ร้านอาหารแห่งนึง_
"จะตามมาทำไมอีก?" เสี้ยวหน้าหล่อคมหันตำหนิทางเพื่อนชาย หลังจากที่เขาชวนลูกพีชมาทานข้าวข้างนอก พอฮีลได้ยินก็รีบสั่งผู้ติดตามกลับไปก่อน แล้วมากระโดดขึ้นนั่งรถคันเดียวกัน
ทำเสมือนว่าเขาต้องเลี้ยงข้าวต่ออีก ทั้งที่เสียเวลาคุยงานมาหลายชั่วโมงแล้ว เพราะอีกฝ่ายติดคุยติดเล่นมากๆ
"กูเป็นเพื่อนมึงนะเว้ย แล้วอีกอย่างมากินกันแค่สองคนก็เหงาแย่สิ อย่างน้อยๆ กูก็ยังตามจีบยันเลขาได้อยู่นะเว้ย" ฮีลร่ายยาวในความติดตลก ถึงจะเลือกเมนูมากมายแทนลูกพีชสั่งพนักงานในร้าน ไม่สนใจสายตาเพื่อนชายที่ยังมองมาไม่หยุด
"แน่ใจนะคะว่าจะกินหมด หนูก็ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ด้วย" เสียงใสเอ่ยถาม ไม่กล้าจะสั่งเมนูที่อยากทานต่อเลย กลัวว่าอาหารจะล้นโต๊ะแทน
"รับผิดชอบด้วยนะมึงอ่ะ เสียของ!"
"แน่นอนดิว่ะ ระดับกูสั่งแล้วต้องกินหมดไม่เหลือ"
"....." เป็นการถอนหายใจรอบที่เท่าไหร่ของวันก็ไม่รู้ ลูกพีชเลยแกล้งไม่ได
