"ลูกพีชรู้จักเขาหรือเปล่า?" เรียวกิเอ่ยถามสงสัย ทำไมชายหนุ่มท่าทางน่าเกรงขามถึงจ้องเพื่อนสาวไม่หยุด จนมันแอบคิดไม่ได้ว่าจะมายุ่งอะไรกับเพื่อนสาว
"เรารีบไปเรียนกันไม่ใช่เหรอ ไปกันเถอะเนอะ" ถ้าเธอตอบตอนนี้ก็เหมือนจะเปิดทางให้มาเฟียหนุ่มมามีส่วนร่วมในบทสนทนา สู้ดึงแขนเพื่อนชายให้รีบเดินตามกันไปดีกว่า
"แต่เขาเหมือนรู้จักเธอเลยนะ ยืนจ้องอยู่ตั้งนานแหนะ"
"ช่างเขาเถอะน่า สงสัยแก่แล้วสายตาเลอะเลือนมั้ง มองมาอยู่ได้ตั้งนาน" เรียวปากบางรีบเม้มกลั้น ตอนที่ร่างสูงเร่งเดินมาอยู่ในลิฟท์เดียวกัน ยกเว้นทางเพื่อนชายที่สงบปากไม่พูดต่อ
"ฉันดูเป็นคนแก่มากงั้นเหรอเด็กน้อย?" ท่อนแขนแกร่งยกวางบนไหล่มนรวดเร็ว ออกแรงเล็กน้อยให้ลำคอระหงมาแนบในอ้อมแขน
"ไม่รู้จัก?"
มหาวิทยาลัยชื่อดัง_
"แล้วบอกว่าไม่รู้จักเขา แอบคบกันมานานหรือยังอ่ะลูกพีช" เรียวกิรีบตั้งคำถามเมื่อเดินทางมาเรียนแล้ว รีบเร่งฝีเท้าให้ถึงโต๊ะที่
