แก๊ก~
จนถึงช่วงเวลาที่ร่างอรชรกลับมาพักในคอนโด ความเหนื่อยล้าก็สะสมไปที่สองขาอ่อนเรียวเล็ก เธอรีบนั่งทิ้งกายบนโซฟาถึงจะเอนตัวลงนอนในท่าคว่ำหน้า แล้วนำโทรศัพท์มือถือออกมาต่อสายไปยังเพื่อนสนิทสองคน แทบจะไม่ได้คุยในช่วงฝึกงานนี้เลย
"ช่วงฝึกงานเป็นยังไงบ้างล่ะลูกพีช ทำงานหนักหรือเปล่าอยากเปลี่ยนใจมาทำกับเราแล้วหรือยัง?" เรียวกิเอ่ยถามขึ้นก่อน
"ไม่หนักเลยนะ เรานี่นั่งทำงานสบายๆ ในห้องใหญ่ๆ เลยไม่อยากจะอวด" หน้าสวยรีบเปลี่ยนเป็นยิ้มแป้น เดี๋ยวโดนเพื่อนรักสองคนแซวขึ้นมาคงได้อายแน่ๆ เพราะตอนเจอครั้งล่าสุดก็โอ้อวดไปสาระพัด
"อย่างว่าแหละเนอะระดับสนามบินใหญ่เชียวนะ ว่าแต่มีตำแหน่งฝึกงานว่างอีกไหม เราจะได้หนีที่บ้านไปทำบ้าง รู้สึกเบื่อที่นี่บ้างแล้วล่ะ" กรีนพูดขึ้นอย่างสนใจ
"มะไม่มีหรอก ตำแหน่งนี้สำหรับเราคนเดียวน่ะ เป็นเด็กทุนมันก็ดีอย่างนี้แหละ เขาเลยหาตำแหน่งพิเศษให้" คนบอกรีบยกยอความน่าหม
