38. ยังจะคิดว่ามีอีก

1392 Words

โคร้ม~ ปึ้ง~ ปั้ง~ ใบหน้าสวยได้แต่เหลือบตามองบนไม่หยุด เมื่อโดนมาเฟียหนุ่มหลอกพามายังบ้านของเขา ปากบอกกับเธอว่าเงียบสงบดี แต่กระทั่งมาถึงมีเด็กวัยกำลังซนถึงสองคนก่อกวนไม่หยุด แค่จะนั่งพักเฉยๆ ต้องโดนว่าไม่เล่นด้วย และอีกอย่างบ้านก็ใหญ่โตอย่างกับคฤหาสน์ มีบิดาของเขาและพี่ชายพี่สะใภ้ที่ชวนคุยต่อเนื่อง แล้วยังพาเดินแนะนำสถานที่ต่างๆ ในรั้วบ้านอีก "เอาล่ะ พาหนูลูกพีชไปพักเถอะ จะนอนห้องไหนก็นอนนะฉันเข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้ดี" ผู้เป็นบิดาของคาเดนบอก ครั้งนี่เป็นครั้งแรกที่ลูกชายคนเล็กจะพาผู้หญิงเข้าบ้าน โดยการอ้างว่ามีศัตรูของเขาเพ่งเล็งเธออยู่ ก็นึกสงสารไม่ได้ถ้าเรื่องของลูกชาย ไม่ไปทำลายชีวิตอันสงบสุขของผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึง คงจะมีความสุขกับชีวิตนักศึกษามากๆ "ขอบคุณนะคะ แต่หนูนอนห้องคนใช้ก็ได้ค่ะ อยู่ที่สนามบินอยู่ก็ทำตำแหน่งนั้นสบายมากค่ะ" เสียงใสบอก "แล้วมันเกี่ยวอะไร?" ร่างสูงยืนสงส

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD