“พอดีว่าแม่ของลดาไม่สบายขึ้นมากะทันหันค่ะ คุณพ่อเลยต้องรีบพาไปโรงพยาบาล ลดาก็ต้องตามไปด้วยเพราะเป็นห่วง”
อัคคีย่นคิ้ว “อ้าว...แล้วทำไมลดาถึงไม่ยอมโทรบอกพี่เลยล่ะ นี่พี่รีบมาเพราะกลัวว่าจะรับลดาไม่ทัน แล้วตอนนี้คุณป้าไปที่โรงพยาบาลไหน เดี๋ยวพี่จะได้ตามไป”
“อ้อ...อะ...เอ้อ...พี่เอยังไม่ต้องตามไปตอนนี้หรอกนะคะ คุณป้าแค่มึนหัวแต่ที่ลดาไม่โทรบอกพี่เอเพราะกลัวว่าพี่เอจะเป็นห่วง เมื่อกี๊นี้เกดก็โทรไปหาแล้วนะคะ เห็นบอกว่าคุณป้าดีขึ้นมากแล้ว แต่อาจจะต้องพักรักษาตัวดูอาการก่อนสักวันสองวัน”
“ถ้าอย่างนั้นเกดจะไปเยี่ยมคุณป้าที่โรงพยาบาลหรือเปล่าล่ะ เดี๋ยวพี่จะพาไปส่ง พี่เองจะได้ไปเยี่ยมคุณป้าด้วย”
“อ๋อ...เอ้อ...คืองี้นะคะ เกดต้องรีบกลับวันนี้อ่าค่ะ พอดีลดาบอกว่าพี่เอจะมาที่นี่เกดเลยบอกว่าถ้ายังไงจะให้พี่เอไปส่งที่สนามบินเพราะเกดไม่อยากรบกวนคุณพ่อของลดา ท่ายุ่ง ๆ ต้องพาคุณป้าไปโรงพยาบาล มันก็พอดีเลย
