Hindi naging madali ang mga nagiging karanasan ko. Nang malaman ito ni Vanessa, ay ganoon din ang pighati na kaniyang nararamdaman sa pumanaw na kaibigan. Tinulungan niya akong makabangon, at paunti-unti ko ring binubuo ang sarili ko.
Pero kagaya ng basag na salamin, kahit pilit mong idikit ang mga nabibiyak na piraso, hindi mo parin maitatanggi ang mga bitak na nakikita pa rin. Habang buhay kong dadalhin ang masasayang mga ala-ala namin ni Viro, kalakip ang napakasakit niyang paglisan.
Sumabay na sa hangin, ang abo ni Viro. Kahit napakabrutal man nang kaniyang ikinamatay, kahit hindi ko man lang nakita ang kaniyang labi, ngunit alam ko kung nandito lang siya, ay masaya parin sana kami ngayon. Alam ko na hanggang ngayon ay mahal niya parin ako, kahit wala na siya.
Ramdam ko parin. Ramda
