(อาคิน)
6.31 pm.
"วันนี้แม่ทำอาหารไม่อร่อยเหรอทำไมอาคินกินน้อยจังลูก?"
ผมเงยหน้ามองแม่ตัวเองก่อนจะรีบส่ายหน้าปฏิเสธหลังเพิ่งได้สติว่าตัวเองนั่งเหม่อบนโต๊ะอาหารซะได้
"อร่อยครับแม่ แต่คินกินข้าวเที่ยงเยอะไปหน่อยเลยยังอิ่มอยู่"
"แม่ก็นึกว่าข้าวไม่ถูกปากลูกซะอีก"
"อร่อยสิครับ อาหารฝีมือแม่จะไม่อร่อยได้ไง"
ครั้งนี้องศาช่วยผมไว้ ก่อนมันจะหันมามองผมที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆกันพร้อมกับขมวดคิ้วใส่เพื่อเรียกสติผม ผมจึงหันมาตักข้าวเข้าปากท่ามกลางสายตาของแม่ที่กำลังมองมาด้วยความเป็นห่วง
"พี่คินเขาไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะแม่ คงเพราะเขาบริหารเงินเยอะไป"
"พักบ้างก็ได้นะอาคินพ่อว่าช่วงนี้ลูกต้องหาเวลาไปผ่อนคลายบ้าง"
"โอเคครับพ่อ ผมขอโทษที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วงนะแต่ข้าวมันอร่อยจริงๆนะครับแม่"
แม่ยิ้มตอบกลับ ก่อนเราจะกินข้าวกันต่อท่ามกลางเสียงพูดคุยของคนในครอบครัวที่กำลังกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา ครอบครัว
