ช่วงค่ำของวัน
“อ๊ะ!” เสียงหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับสีหน้าเจ็บแสบเพราะเมื่อทันทีที่เธอเริ่มรู้สึกตัวเพลงขวัญก็รับรู้ได้ถึงความเจ็บระบมบริเวณช่วงล่างของตัวเอง
“โอ๊ย! แล้วจะมาทับกันทำไม” เพลงขวัญบ่นอุบอิบออกมาเสียงเบา ในตอนนี้เธอไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายได้มากนักเพราะมีร่างแกร่งของโซ่กำลังนอนกอดทับร่างเล็กของเธอไว้แน่นจนเหมือนเธอจะจมไปในอ้อมกอดของเขาแล้ว
ในตอนนั้นเพลงขวัญพยายามขยับตัวให้เบาที่สุดและพยายามที่จะหลุดออกจากอ้อมแขนแกร่งของโซ่ให้ได้
“จะไปไหน” แต่ในตอนนั้นเองเจ้าของร่างแกร่งก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาและเอ่ยถามหญิงสาวที่กำลังพยายามขยับหนีตัวเขาอยู่ด้วยน้ำเสียงคาดโทษ
“ถ้าตื่นแล้วก็ขยับออกไปจากตัวฉัน” น้ำเสียงเรียบนิ่งของเพลงขวัญถูกเอ่ยขึ้นพร้อมกับมือเรียวยกแขนหนัก ๆ ของโซ่ออกจากตัว จากนั้นเพลงขวัญก็ค่อย ๆ พยุงร่างกายที่สะบักสะบอมของตัวเองลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนหรู
“ฉันถามว่าจะไปไหนไง ฉันไม
