ช่วงค่ำของวัน
“เดี๋ยวแวะไปคอนโดฉันแป๊บหนึ่ง จะไปเปลี่ยนเสื้อ” โซ่เอ่ยบอกเพลงขวัญที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ตัวเอง ขณะที่เขากำลังขับรถพาเพลงขวัญไปที่ยังสถานที่ทำงานของเธอ
“งั้นนายส่งฉันป้ายรถเมล์ข้างหน้านี้ก็ได้”
“เธอเข้างานสองทุ่มไม่ใช่เหรอ” โซ่เอ่ยขึ้นต่อพลางเลื่อนสายตาไปมองเพลงขวัญ
“อือ” เรียวปากสวยขานตอบออกมา ไม่รู้เขาจะถามทำไมในเมื่อเขาเองก็รู้เวลาเข้างานออกงานของเธอเป็นอย่างดีอยู่แล้ว เพราะช่วงหลังมานี้เล่นไปรับส่งเธอทุกวัน
“มีเวลาอีกตั้งเยอะแยะ จะรีบไปไหน”
“ก็นายจะได้ไม่ต้องขับรถวนไปวนมาไง ฉันไปเองได้ ไม่อยากรบกวน”
“ยังไงฉันก็จะไปดื่มที่นั่นอยู่แล้ว”
“รู้ ฉันก็เห็นนายไปทุกวัน” ยกเว้นแค่เมื่อคืน พอฉันหยุดเขาก็ไม่ไปร้านนั้นเหมือนกัน ไม่รู้ว่าตั้งใจไปดื่มหรือตั้งใจจะไปเฝ้าฉันกันแน่…ฉันไม่ได้ซื่อบื้อขนาดไม่รู้อะไรหรอก แต่ที่ไม่ห้ามเพราะฉันเองก็รู้สึกดีแล้วก็อุ่นใจที่มีเขาคอยอยู่ข้าง ๆ แบบ
