“ ถ้าเรียกฉันมาคุณ อีกแค่คำเดียว จะจูบเธอให้ปากเปื่อยเลย ”
ประธานหนุ่มพูดขู่เด็กน้อยในอ้อมแขนของตัวเอง นี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้เข้าใกล้และสัมผัสตัวเธอแนบชิดเเบบนี้ กลิ่นหอมที่ออกมาจากตัวขององุ่นมันช่างหอมมาก มันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมเคาร์เตอร์เเบรนด์อย่างที่ผู้หญิงคนอื่นใช้ กลิ่นตัวที่ออกมาจากตัวของเธอมันเป็นกลิ่นคล้ายๆดอกไม้มากกว่า
“ หอมจัง ” สุดท้ายผมก็แพ้เสียงในหัวของตัวเองเลย หลุดพูดคำนี้ออกมาให้เธอได้ยิน แน่นอนว่าเธอเองก็นิ่งไป
“ ปล่อยหนูก่อนค่ะ แล้วเรามาคุยกันดีๆได้มั้ยค่ะ ”
เธอกลัวว่ามันจะมีอะไรมากกว่านั้น เพราะคนที่ยืนกอดเธออยู่ตอนนี้โน้มใบหน้าลงมาหาเธอแล้ว ใเด็กน้อยจึงรีบพูดเพื่อให้อีกคนได้สติ
“ อืม งั้นเราไปนั่งคุยกันดีๆ ”
เกือบไปแล้วทุกคน ผมเกือบจะแพ้เสียงในหัวของตัวเองอีกแล้ว ผมเกือบจะหอมองุ่นแล้วสิ ดีที่เด็กดื้อพูดขึ้นมาสะก่อน ทำให้ผมพอมีสติ ผมจูงมือองุ่น มานั่งด้วยกันที
