จึงเดินหาจนทั่ว จนเห็นเธอถูกพามาที่นี่ก็ไปขู่พนักงานเสิร์ฟที่ร้านเอา ไม่งั้นจะเอาตำรวจมาจับถ้าไม่เปิดประตู โชคดีที่เขามีเพื่อนเป็นลูกนักการเมืองใหญ่ อีกฝ่ายเคยบอกว่าถ้าอยากให้ช่วยอะไรก็บอกได้เสมอ ซึ่งรอบนี้เขาก็คงต้องขอความช่วยเหลือจริงๆ
“นึกว่ากูกลัวมึงหรือไง”
เอกไม่เกรงกลัว เขาจะเรียกลูกน้องให้มากระทืบพัฒน์ แต่เสียงโทรศัพท์ดันดังขึ้นเสียก่อน
พอเอกรับโทรศัพท์ น้ำเสียงฉุนเฉียวของเขาก่อนหน้าอ่อนลงกลายเป็นเสียงอ่อย และหันมามองพัฒน์อย่างตกใจ ก่อนจะเอ่ยขอตัวแบบไม่มองหน้า กิริยานั้นเหมือนหน้ามือกับหลังมือ
คงเป็นเพื่อนสนิทของเขาคุยกับบิดาของเอก และบิดาของเอกก็เกรงใจเพื่อนของเขาอย่างมาก ใช่ว่าเขาอยากคบคนใหญ่คนโต แค่เคยเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่เพื่อนของเขาคนนี้จริงใจ ใจถึง ใจนักเลง เขาจึงคบ และไม่เคยคิดหวังว่าจะใช้ชื่อของเพื่อนไปขู่ใคร แต่รอบนี้จึงเห็นว่าอย่างน้อยมันก็ช่วยเขาได้
พัฒน์ไม่ถามไถ่
