ไม่รับผิดชอบ
“ผมรับผิดชอบแน่ครับ ถ้าผมเป็นคนผิด แต่เรื่องนี้ผมไม่ผิดครับพ่อ ผมไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ” เอ่ยจบชายหนุ่มก็ตวัดสายตาไปมองดิศรณ์กับญานิตาที่รีบก้มหน้าหลบตา และไม่รอให้สองสามีภรรยาได้ตั้งตัว วินทร์ก็ตัดสินใจพูดความจริงออกมาทันที “ผมถูกวางยาครับ”
วราพรตาโตและยกมือขึ้นมาทาบอกด้วยความตกใจ หากยังไม่ทันได้ถามอะไร ญานิตาก็พูดขึ้นอย่างร้อนรน
“อะไร! อย่ามาพูดอะไรมั่ว ๆ นะ คิดจะปัดความรับผิดชอบหรือไง!”
“ครับ ยังไงผมก็ไม่รับผิดชอบ” ชายหนุ่มยืนยันอีกครั้ง แล้วหันไปพูดกับบิดาและมารดาของตน “ผมถูกวางยาจริง ๆ ครับ ซึ่งคนทำก็คือสามคนนี้ หลักฐานคงหาไม่ยาก ผมยืนยันว่าที่ผมพูดเป็นความจริง ไม่ได้กล่าวหาใครลอย ๆ ถ้าไม่ยอมรับก็คงต้องคุยกันด้วยหลักฐาน ถ้ามั่นใจว่าไม่ได้ทำ ก็ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัว จริงไหมครับ ?”
ดิศรณ์พูดอะไรไม่ออก ได้แต่กำมือแน่นด้วยรู้สึกโกรธ เมื่อถูกชายหนุ่มรุ่นลูกพูดดักเอาไว้
