สนามT1
ท้องฟ้าเหนือสนามเปิดโล่ง แดดอ่อนยามเช้าสาดลงมาบนคอนกรีตร้อนระอุของแทร็ก เสียงเครื่องยนต์จากรถแข่งที่กำลังวอร์มเครื่องดังกระหึ่มไม่ขาดระยะ กลิ่นน้ำมันและยางไหม้ผสมปะปนในอากาศ บรรยากาศรอบด้านเต็มไปด้วยความคึกคัก ทั้งผู้ชมที่เบียดเสียดบนอัฒจันทร์ และทีมงานที่วิ่งวุ่นเตรียมความพร้อมให้กับนักแข่ง
บริเวณโซน VIP ที่ถูกกั้นอย่างดี มีโซฟาเรียงรายพร้อมเครื่องดื่มพรีเมียม บรรยากาศตรงนั้นแตกต่างจากด้านล่างโดยสิ้นเชิง
“มึงบ้าป่ะที่ให้เซลีนมาที่นี่ เดี๋ยวแม่งไอ้เซนต์ก็เห็นเหมือนคราวก่อนอีก มึงนี่ไม่เคยเข็ดเลยจริงๆ” เสียงของจอมทัพพูดขึ้น
“มึงคิดอะไรวะ” ตรีภพเอ่ยถามขึ้นอีกคน สายตาคมกริบมองเพื่อนสนิทที่นั่งสูบบุหรี่เงียบๆ อย่างไม่เข้าใจ
“แล้วไงวะ กูอยากให้มาก็ต้องมา ใครจะทำไม” ครินทร์พ่นควันสีเทาออกมาอย่างใจเย็นแล้วหันไปตอบเพื่อนเสียงเรียบ
“คือกูก็เข้าใจนะว่ามึงอยากเอาคืนมัน แต่มึงเอาน้องมันม
