สามวันต่อมา
วันนี้มีเรียนบ่าย ก่อนไปเรียนเซลีนแวะซื้อกาแฟสักแก้วแถวหน้ามอ. เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับบวกกับตื่นเช้า ปกติหากไม่มีธุระเธอจะนอนต่อ เพราะเรื่องนั้นทำให้เธอนอนคิดมากมาหลายวัน พอลงจากรถเมล์ก็มาแวะซื้อกาแฟเติมพลังก่อนไปเรียน ไม่อย่างนั้นคงเรียนไม่รู้เรื่อง
พอมาถึงร้านกาแฟฝนก็เทลงมาโดยไม่บอกไม่กล่าว รีบวิ่งเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว ก่อนหน้านี้ยังแดดจ้าอยู่เลย ไหงตอนนี้ฝนตก อีกอย่างไม่ได้พกร่มมาด้วย
ซวยอะไรขนาดนี้…
“มาซื้อกาแฟเหรอ”
“อ้าวเธียร์” เธอหันไปมองเจ้าของประโยคคำถามเมื่อครู่ พอเห็นว่าเป็นเธียร์จึงยิ้มและทักทาย “อือ มาซื้อกาแฟ เธียร์ล่ะ”
“มาซื้อกาแฟเหมือนกัน” สีหน้าเธียร์เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเห็นผ้าก๊อซแปะตรงหน้าผากเยื้องคิ้วฝั่งซ้ายของเซลีน “หัวเซย์ไปโดนอะไรมาเหรอ”
“อุบัติเหตุตอนทำกิจกรรมน่ะ” ใครถามถึงแผลบนหัวเธอก็ตอบแบบนี้ตลอด ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าได้มาจากอะไร
“อ๋อ…”
