“ใจเย็นดิวะ เดี๋ยวคนก็หาว่าแพ้แล้วพาลหรอก” เสียงจอมทัพแทรกขึ้น พร้อมกับเดินเข้ามายืนข้างๆ เพื่อนสนิท
“เพื่อนมึงเริ่มก่อน” เซนต์ขบกรามแน่น มองเลยหลังไหล่ครินทร์ไปยังน้องสาว “เซย์มาหาพี่”
เซลีนเดินเข้าไปหาพี่ชายตามคำสั่ง ตอนนี้เธอกำลังกังวลว่าครินทร์จะทำให้ความลับแตกหรือเปล่า สายตาที่มองครินทร์เต็มไปด้วยความกังวล
“แล้วถ้ากูยุ่ง มึงจะทำไมวะ?” เขายังคงไม่หยุดปั่นประสาทเซนต์ ยิ่งเห็นสีหน้าโกรธจัดของมันเขายิ่งชอบใจมากเท่านั้น
“ไอ้ครินทร์!” เซนต์จะพุ่งเข้าไปหาครินทร์ แต่เซลีนคว้าแขนพี่ชายเอาไว้เสียก่อน
“อย่าพี่เซนต์”
“คืนนี้พวกมึงแพ้ บางที…” เขาพูดแล้วเบนสายตาไปมองเซลีนที่จับแขนพี่ชายเอาไว้ รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏขึ้นตรงมุมปากหยัก “มึงน่าจะให้น้องสาวของมึง ลองมานั่งรถรับลมเล่นกับกูดูสักหน่อยนะ”
“ไอ้สัสครินทร์!” เซนต์สะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของน้องสาว ก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปกระชากคอเสื้อครินทร์ที่ไม
