กลลวงบ่วงความทรงจำ

จากลา

“มีอะไรเหรอครับ” ปองภพก็เข้าโหมดจริงจังบ้างเหมือนกัน เขาหันไปสนใจผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาทันที เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะพูดอะไร

“เราหย่ากันเถอะ” นิชาภัทรเอ่ยในสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก เพราะว่ามันไม่เคยอยู่ในหัวของเขาเลย ทำไม!! นี่มันคำถามที่ผุดขึ้นในหัวของเขาทันที

“ทำไม” ไวกว่าที่ใจคิดก็คือปากของเขานั่นแหล่ะที่เอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย นี่เธอพูดจริงหรือว่าล้อเล่น เรื่องนี้มันกลายเป็นคำถามที่เกิดขึ้นในหัวของเขา และก็เหมือนจะแอบหวังให้มันเป็นแค่การพูดเล่นเท่านั้น เธอและเขาเข้ากันได้ดีมากขนาดนี้มีหรือที่เธอจะขอหย่าขาดจากเขามันดูไม่สมเหตุสมผลจริงๆ

“ฉันต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่ค่ะ กับใครสักคนที่รักฉันจริงๆ” นิชาภัทรเอ่ยออกมาแล้วก็แอบรู้สึกใจหาย นี่มันเป็นทางที่เธอต้องการจริงๆ หรือเปล่า การที่เธอหย่ากับเขาแล้วไปเริ่มต้นใหม่กรุณ คนที่เธอต้องยุติความสัมพันธ์มาเพื่อแต่งงานกับเขา

“ใคร?” ปองภพเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเท่าใดนัก เขาพยายามแล้ว พยายามที่จะเก็บความไม่พอใจเอาไว้ แต่ทว่ามันได้แค่นั้นจริงๆ นี่ภรรยาของเขากำลังจะขอหย่ากับเขา ด้วยเหตุผลอะไรที่จะไปเริ่มต้นใหม่กับใคร นั่นเป็นการยากเหลือเกินที่จะควบคุมความรู้สึกของเขา

“แฟนเก่าฉันเอง” ในที่สุดนิชาภัทรก็ตัดสินใจเอ่ยความจริงออกมา ใช่แล้วกรุณคือแฟนเก่าเธอ แล้วเขาคือคนที่เธอรู้สึกผิดด้วยมาตลอด เขารอเธอมาตลอด ทั้งที่เธอเป็นภรรยาของปองภพอยู่และความสัมพันธ์ของเธอกับปองภพมันก็ไม่มีทางคืบหน้าไปไหน เธอก็เลยตัดสินใจอยางลองเริ่มต้นกับผู้ชายที่เขารักและรอเธอมาตลอด ส่วนผู้ชายที่เห็นเพียงแค่ผลประโยชน์จากเรือนร่างของเธออย่างเขา ก็จบกันตรงนี้นั่นแหล่ะดีแล้ว อย่าให้จบด้วยความเกลียดชังเลย