ซ่านสวาทเมียบำเรอ

ท้าลมห่มหมอก...1 NC กรุบกริบ

หลังจากที่ปลดปล่อยความทุกข์ได้แล้ว ดวงเดือนก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอพบกว่าเขายังยืนอยู่ที่หน้าห้องน้ำ และความมืดทำให้เธอไม่รู้ว่าเขาคือพีรภพเจ้านายของเธอ หญิงสาวยังมีท่าทางมึนเมา เพราะว่าเธอดื่มไปมากเหมือนกัน ดวงเดือนจะเดินไปที่ข้างหน้า แต่ทว่าเธอก็เกือบจะล้ม ถ้าเขาไม่ประคองร่างบางของเธอไว้ทัน

“เดินยังไงของเธอเนี่ย” ชายหนุ่มบ่นออกมาเล็กน้อย นั่นก็เพราะว่าหญิงสาวเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย และตอนนี้ก็เหมือนว่าจะเป็นภาระของเขาแล้วสิ ในเมื่อเธอก็เป็นคนงานของเขา เขาคงต้องพาไปส่งให้มั่นใจว่าปลอดภัยก่อนแล้วกัน ไม่อย่างนั้นถ้ามันเกิดเรื่องร้ายๆ ในไร่ของเขามันคงจะไม่ดีแน่ๆ

“ก็เดินดีๆ นี่แหล่ะ ว่าแต่คุณเป็นใครล่ะ มาวุ่นวายกับเรื่องคนอื่นจริงๆ” หญิงสาวจิ๊ปากเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะเอ่ยออกมาโดยที่เธอไม่สนใจว่าเขาคือใคร แล้วตอนนี้ก็ตาลายเพราะความมึนเมา เอาจริงๆ ไม่น่าจะห้าวอย่างที่เธอทำเลย ตอนนี้ก็ลำบากแล้วสิ เธอจะลากร่างที่เมาขนาดนี้กลับไปที่ห้องของเธอได้ยังไง แต่ก็ช่างมันเถอะ หลับไม่ได้ก็นอนมันกลางแจ้งเท่านั้นแหล่ะ เธอเชื่อมั่นว่าสองเพื่อนตายของเธอจะพลีชีพไปด้วยกัน

“เรื่องคนอื่นอย่างนั้นเหรอ นี่เธอรู้มั้ยว่าเธอเดินมั่วเข้ามาในพื้นที่ของฉัน แล้วมาพูดมั่วๆ แบบนี้ได้ ฮึ...เหลือจะเชื่อจริงๆ” พีรภพแค่นเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ อยากจะให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ แล้วสิ เขาจะขอไปดูประวัติพนักงานกับฝ่ายบุคคล มีคนที่กล้าอย่างเธอแบบนี้ หรือห้าวแค่ตอนเมาเท่านั้น เขาชักอยากจะรู้จักคนงานคนนี้ของเขาแล้วสิ เขาเอาหน้าให้เห็นชัดๆ อย่างนี้ ยังไม่รู้หรอกหรือว่าเขาคือเจ้านายของตนเอง เมาจนไม่มีสติเลยล่ะแม่คุณ

“พูดอะไรก็ไม่รู้ปวดหัว จะไปส่งก็ไม่ ถ้าไม่ไปส่งเดี๋ยวฉันจะคลานไปเอง” ดวงเดือนเอ่ยออกมาเสียงยานคาง แต่คนที่ฟังนั้นกลับหมั่นไส้เป็นอย่างมาก เขาไม่อยากต่อปากต่อคำกับเธอหรอกนะ เขาเริ่มหนวกหูกับการโวยวายของเธอแล้ว เขาจัดการอุ้มร่างบางขึ้นพาดบ่าของเขาทันที ส่วนคนตัวเล็กก็โวยวายน่ะสิ ไม่รู้ว่าไอ้บ้าที่ไหนมาทำกับเธอแบบนี้ ดวงเดือนเริ่มดิ้นขึ้นมาทันที