ในห้องนอนของพ่อเลี้ยงปฐพี ร่างสูงใหญ่ทรุดตัวลงบนโซฟาราวกับหมดเรี่ยวแรง เขานั่งนิ่งเนิ่นนานอยู่ตรงนั้นร่วมสิบนาทีโดยไม่กระดิกตัว ไม่ได้หลับ ดวงตาคมกริบที่เคยมีประกายเจิดจ้า หากวันนี้มันแห้งผากเหลือเกินนั้นกำลังจ้องมองไปในอากาศอย่างไร้จุดหมาย เรื่องบ้า ๆ นี้มันไม่ควรจะเกิดขึ้นตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เขาไม่น่าเห็นดีเห็นงามไปกับความคิดของคุณแม่กับคุณย่ารุ่งของเธอเลย นึกว่าชีวิตจริงจะง่ายเหมือนในนิยายหรือละครหรือไง ใครจะไปน้ำเน่าขนาดนั้น แบบอยู่กันไปแล้วก็จะรักกันไปเอง เห็นไหมว่ามีแต่ตัวเองที่ถลำลึกอยู่ฝ่ายเดียว ปล่อยเธอไปเถอะ ปฐพี... เขาบอกตัวเอง ก่อนจะลุกไปหยิบ Chivas Regal มาหนึ่งขวด เปิดมันแล้วกระดกดื่มโดยไม่ต้องผ่านแก้ว ไม่ต้องมีการผสมมิกเซอร์ใด ๆ ทั้งสิ้น ดื่ม ดื่มให้ลืมความเฮงซวยแม่งทุกอย่าง ดื่มเพื่อลืมเธอ ! เหล้าถูกกรอกเข้าปาก น้ำใส ๆ ไหลออกตา ตั้งแต่วัยเด็กมาแล้ว ปฐพีเป็นคนเข